ويژگي‌هاي زمامدار اسلامي در عصر غيبت، از منظر قرآن و روايات

The Features of Islamic Ruler in Occultation Period from Qur’an and Narrations’ Viewpoint

در اين مقاله سعي شده است ويژگي‌ها و شرايط زمامدار اسلامي در عصر غيبت از منظر قرآن و سنت مورد بررسي قرار گيرد. براي رسيدن به اين مقصود، پس از تعريف سياست، نظام سياسي و حكومت اسلامي؛ اين ادعا مطرح شده كه بر اساس دلايل عقلي و اصول قانون اساسي، حاكم اسلامي بايد حداقل سه شرط اساسي «فقاهت»، «عدالت» و «كفايت» را داشته باشد. سپس به اثبات آن دلايل در قرآن و سنت با روش كتابخانه‌اي پرداخته شده است؛ به اين صورت كه نخست ادله قرآني در دو بخش ادله اثباتي و سلبي مورد بررسي قرار گرفته؛ سپس ادله روايي به همين شكل مطرح و ثابت گرديده كه مشروعيت زمامدار اسلامي در عصر غيبت، با احراز شرايطي چون فقاهت، عدالت و كفايت به دست مي‌آيد و با مقبوليت مردمي به فعليت و كارآمدي مي‌رسد.

In this paper, we have investigated the features and conditions of Islamic ruler at the time of Occultation from Qur’an and Sunnah’s point of view. To achieve this purpose, after defining politics, political system and Islamic government, it has been claimed that the Islamic ruler based on rational reasons and the principals of constitution should have the least three basic features such as “expertise”, “justice”, and “competence”. Then, we prove their evidences in the Qur’an and Sunnah based on library research method. In this case, at first we examine Qur’anic evidences in two parts of affirmative and negative evidences, and then the validity of narrative evidences is proved the same way. The legitimacy of the ruler at the time of Occultation is achieved with the fulfillment of conditions such as expertise in Islamic laws, justice and competence, and is actualized with people’s acceptability