سياست‌پژوهي: عامل موفقيت سياستگذاران

Policy Research: Policy Makers Success Factor

در سال‌هاي اخير به منظور علمي نمودن سياست‌ها، فعاليت نهادهاي سياست‌پژوهي در سياستگذاري افزايش يافته است. يكي از روش‌هاي استفاده از روش علمي پژوهش در سياستگذاري، روش سياست‌پژوهي است. سياست‌پژوهي فرايند انجام تحقيق درباره مسيله اجتماعي يا تحليل آن به منظور ارايه توصيه‌هاي عملي به سياستگذاران است. سياست‌پژوهي وسيله‌اي براي خلق دانش در فرايند خط‌ّمشي‌گذاري قلمداد مي‌شود. سياست‌پژوهي استفاده از پژوهش در امر سياست است كه به موجب آن تحقيقات و پژوهش‌ها كاربردي شده و ارتباط بين رشته‌هاي دانشگاهي و بخش‌هاي سياستگذاري دولتي گسترش مي‌يابد. سياست‌پژوهي روش علمي براي پرداختن به مسايل و مشكلات جتماعي است و سازوكار تزريق عقلانيت حرفه‌اي به چرخه خط‌ّمشي‌گذاري است. در اين مقاله به اين موارد اشاره شده است كه سياست‌پژوهي چيست؟ و به بررسي عوامل زمينه‌ساز سياست‌پژوهي، انواع آن، خصوصيات و فرايند آن پرداخته شده است.

In recent years, policy research institutions active in policy making to science of politics increased. Policy research approaches is one of the methods of scientific research methods in the study of policy making; this study analyzes the process of doing research or social policy that is designed to provide practical advice to policy makers. Policy research is considered as tool for the creation of knowledge in the policy process. Policy research is the use of research in policy whereby research and applied research and between disciplines and sectors of public policy to expand. Policy research is the science method for pay attention to social issues and problems and mechanism for inject rationality of professional to policy making cycle. The purpose of this paper is the study of politics? Research policy and predisposing factors, types, and characteristics of the process are discussed.