بررسي اثر دكورتيكاسيون بر بازسازي استخوان فك:يك مطالعه مقدماتي

Evaluation of the effect of bone decortication on alveolar bone augmentation: A pilot study

چكيده مقدمه: در ميان روش‌هاي مختلف بازسازي نقايص موضعي استخوان، GBR (Guided bone regeneration) بهترين انتخاب بوده است. رگ‌سازي و فرآورده خوني جهت دستيابي به GBR مهم هستند و معمولاً از عروق خوني موجود در استخوان ايجاد مي‌شود. مطالعات حيواني تاثير دكورتيكاسيون بر بهبود نتايج GBR را يكسان گزارش نكرده‌اند. مطالعه‌ي مقدماتي حاضر با هدف ارزيابي موفقيت بازسازي استخوان با عمل دكورتيكاسيون استخوان و بدون آن انجام شد. مواد و روش‌ها: در يك مطالعه‌ي Quasi experimental (مقدماتي) از بين بيماران 50-30 ساله، 8 ناحيه بي‌دنداني از فك پايين كه ارتفاع استخوان كافي و ضخامت باكولينگوالي ناكافي داشتند، جهت بازسازي قبل از جراحي ايمپلنت انتخاب شدند. طي جراحي مرحله اول ضخامت ريج استخواني در فواصل 2 و 5 ميلي‌متري كرست اندازه‌گيري شد. بازسازي با روش GBR بدون دكورتيكاسيون ديواره استخواني باكال (جز در سه مورد از نمونه‌ها) انجام گرديد. هفت ماه بعد، ضخامت ريج دوباره اندازه‌گيري و سپس بيوپسي انجام شد و پارامترهاي بافت‌شناسي و هيستومورفومتري بررسي گرديد. شاخص‌هاي توصيفي مطالعه و گزارش شد. يافته‌ها: در نواحي بدون دكورتيكاسيون در فاصله 2 و 5 ميلي‌متري از كرست، ميانگين افزايش عرض باليني ريج به‌ترتيب 05/0 ± 2/0 و 03/0 ± 6/0 ميلي‌متر بود در صورتي‌كه براي نواحي با دكورتيكاسيون به‌طور ميانگين 24/0 ± 33/0 و 50/0 ± 50/2 ميلي‌متر بود. در همه‌ي موارد تماس مستقيم زنوگرفت و استخوان تازه تشكيل شده نماي غالب بود. نتيجه‌‌گيري: با توجه به محدوديت‌هاي مطالعه‌ي حاضر، انجام دكورتيكاسيون قبل از بازسازي افقي به روش GBR در فك پايين نتايج بهتري از نظر بازسازي استخوان فراهم مي‌كند. كليد واژه‌ها: پيوند استخوان آلويول، بازسازي استخوان، دكورتيكاسيون

Abstract Introduction: Of all the different techniques used to reconstruct local bone defects guided bone regeneration (GBR) has proved the best choice. Angiogenesis and blood products are important for GBR and are usually derived from blood vessels in the bone. Animal studies have not shown consistent effects of decortication on improving the results of GBR. The aim of this preliminary study was to assess the success rate of bone augmentation with and without bone decortication. Materials and Methods: In this quasi-experimental preliminary study, 8 edentulous areas of the mandible were selected in 30-50-year-old patients, with adequate height but inadequate buccolingual width, for augmentation before implant surgery. In the first surgery buccolingual width of the ridge was measured at a height of 2-5 mm from the crest. Augmentation with GBR was performed without decortication of the buccal cortical bone, except in three cases. Seven months later, measurements of the buccolingual width were repeated and biopsies were taken, followed by evaluation of histopathological and histomorphometrical parameters. Descriptive variables were studied and reported. Results: In areas without decortication, at 2- and 5-mm distances from the crest the mean buccolingual width increases were 0.2 ± 0.05 and 0.6 ± 0.03 mm, respectively. The mean increases in width for decortication areas were 0.33 ± 0.24 and 2.5 ± 0.50 mm, respectively. In all the cases, contact of the newly formed bone with the xenograft was the dominant view. Conclusion: Under the limitations of the present study, decortication before lateral augmentation of mandibular ridges by using GBR yielded better results in terms of bone reconstruction. Key words: Alveolar bone grafting, Bone regeneration, Decortication