رابطه بين هماتوكريت مادر و نتايج بارداري

Maternal hematocrit status and pregnancy outcome

زمينه و هدف : هماتوكريت پايين و بالاي خون مادر ممكن است نتايج بارداري را تحت تاثير قرار دهد. هدف ما در اين مطالعه تعيين رابطه بين هماتوكريت مادر با نتايج بارداري و زايماني در زنان باردار مراجعه كننده به بيمارستان يحيي نژاد بابل طي سال‌هاي 83-1381 بود. روش بررسي : اين مطالعه به‌صورت هم‌گروهي (Cohort) روي 609 زن باردار انجام شد. زنان بارداري كه براي مراقبت پره‌ناتال از اول ديماه 1381 لغايت 1383 به درمانگاه بيمارستان يحيي نژاد بابل مراجعه كرده بودند، در اولين ويزيت پره‌ناتال به آزمايشگاه اين بيمارستان به منظور بررسي CBC فرستاده شدند. زناني كه هموگلوبينوپاتي نظير تالاسمي داشتند و يا حاملگي دوقلو، زايمان نوزاد با ناهنجاري‌هايي مادرزادي، خونريزي قبل و حين زايمان و بيماري‌هاي طبي داشتند، از مطالعه خارج گرديدند. به همه زنان باردار به طور روتين فولات در سه ماهه اول و آهن تكميلي از سه ماهه دوم داده شد. نتايج مهم بارداري كه ثبت گرديد شامل وزن موقع تولد نوزاد، سن حاملگي ، نمره آپگار نوزاد در دقيقه اول و پنجم، نوع زايمان، مرگ و مير پري‌ناتال و بستري نوزاد در بخش مراقبت ويژه بود. در تجزيه و تحليل آماري از كاي اسكوير، تي و ANOVA و مدل رگرسيون لجستيك چندگانه استفاده شد. يافته‌ها : با مشابه در نظر گرفتن سن، پاريتي، فاصله بين حاملگي، ميزان افزايش وزن مادر در طي بارداري و عوامل مداخله‌گر ديگر تشخيص آنمي مادر (هماتوكريت كمتراز 34درصد) در اولين ويزيت پر‌ه‌ناتال با وجود دريافت آهن تكميلي با خطر وزن كم هنگام تولد و زايمان زودرس ارتباط داشت. هماتوكريت بيش از 40درصد زايمان زودرس و مرگ و مير پري‌ناتال را افزايش نداده بود، ولي خطر نمره آپگار پايين نوزاد و زايمان همراه با جراحي و بستري نوزاد در بخش مراقبت ويژه را افزايش داد. نتيجه‌گيري : هماتوكريت پايين و بالاي مادر مي‌تواند در بروز نتايج بد بارداري نقش داشته باشد. توصيه مي‌شود كه به زنان باردار با هماتوكريت غيرطبيعي به عنوان گروه پرخطر توجه بيشتري مبذول شود تا از بروز عوارض و نتايج بد بارداري پيشگيري گردد.

Background&Objective: The present study was designed to investigate the outcome of pregnancy and delivery in pregnant Iranian women with low and high hematocrit. Materials&Methods: In a cohort control study, 609 pregnant women attending Yahyanejad Hospital for antenatal care and delivery from Dec 2001 to Dec 2003 were randomly selected. Women with hemoglobinopathies such as thalassemia were excluded from the study. Maternal characteristics including hematocrit values were recorded at the first antenatal care and 3 cc.blood was sent to the laboratory for CBC. The main outcome measures included birth weight, gestation at delivery, Apgar scone, mode of delivery,the admitted NICU and perinatal death. X2, T-test, Anova and logistic regression models were also applied to analyze the data. Results: Anemia (hematocrit < 34%) in the first trimester was associated with a significantly increased risk of low birth weight ( < 2500g) and preterm delievery ( < 37 week’s gestation). High hematocrit values ( > 40%) did not increase the risk of low birth weight or preterm delivery. The risk of low Apgar score, operative deliveries and admitted NICU was significantly increased in women with high and low hematocrit adjusting for maternal age, parity, weight gain, inter pregnancy, father and mother education and other confounding factors. Conclusion: Low and high maternal hematocrit in the first trimester can contribute to the adverse pregnancy outcomes, thus pregnant women with abnormal hematocrit are at high risk factor and necessary awareness should be given to them on how to prevent complication and adverse outcome by special clinical care.