مسايل فرهنگي ورزش قهرماني ايران از ديدگاه صاحب‌نظران

Cultural Issues of Iran Championship Sports From Experts’ Viewpoints

امروزه، ورزش داراي دو وجه اصلي، متمايز و در عين حال مرتبط با يكديگر است. از يك سو ورزش مقوله‌اي حرفه‌اي محسوب مي شود كه برخي آن را به عنوان شغل خود برمي‌گزينند و سازمان‌ها و موسسه‌هاي متعددي براي اشتغال ورزشكاران و مديريت ورزش شكل مي‌گيرد. در مقابل و از سويي ديگر، ورزش به عنوان كالايي فرهنگي در جامعه مورد توجّه اقشار گوناگون اجتماعي قرار مي‌گيرد. در اين رويكرد، ورزش به عنوان كالايي پرنفوذ شناخته مي شود كه تغيير و تحوّلات و مسايل موجود در بخش حرفه‌اي آن به جامعه سرايت مي‌كند و آن را تحت تاثير خود قرار مي‌دهد. از همين رو مي توان گفت امروزه حوزه ورزش بالاخص ورزش قهرماني با مسايل فرهنگي متعددي مواجه مي باشد و يكي از مهم‌ترين گام‌ها در اين مسير، شناخت دقيق وضعيّت فضاي فرهنگي ورزش و مسايل موجود در آن است تا بتوان با شناخت وضع موجود، براي رسيدن به وضعيّت مطلوب گام‌هاي موثّر و انديشيده‌ شده‌اي برداشت. اين مقاله كه بخشي از نتايج پژوهشي را ارايه مي‌دهد تلاش دارد تا از ديدگاه فعّالان و صاحب‌نظران ورزش كشور ، ضمن بيان مصاديق فعاليت فرهنگي در ورزش، وضعيّت فرهنگي ورزش، نظام تنبيه و تشويق در ورزش كشور، و مسايل مديريتي، كلان و ساختاري ورزش كشور را به بحث گذارد و راه‌هاي كاهش مسايل و مشكلات عرصه فرهنگي ورزش را ارايه نمايد. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه صاحب‌نظران از نبود برنامه‌ فرهنگي روشن و مشخص در ورزش كشور، مشخص نبودن وظايف فدراسيون‌ها در حوزه‌هاي فرهنگي، ضعف ساختارهاي مناسب در مديريت فرهنگي ورزش، نبود نظام هدفمند فرهنگي در سطح باشگاه‌ها، شعارزدگي در كارهاي فرهنگي حوزه ورزش، وجود فاصله بين برنامه‌هاي فرهنگي ورزش با نيازهاي جامعه ورزش، سليقه‌گرايي و افراط يا تفريط مديران در اعمال سياست‌هاي فرهنگي و اخلاقي در حوزه ورزش، عملكرد بخشنامه‌اي در حوزه فرهنگي ورزش، فقدان فهم مشترك مديران از مفهوم فرهنگ و اخلاق در ورزش، تقدم و اولويّت نتيجه‌گرايي بر ارزش‌محوري، فقدان ضمانت اجرايي سياست‌هاي فرهنگي در حوزه ورزش، را به عنوان مهم ترين مسايل فرهنگي در ورزش عنوان كرده اند. به زعم پاسخ هاي دريافتي، نتيجه چنين وضعيتي موجب شده است تا مشكلات عديده فرهنگي همچون وجود برخي مشكلات اعتقادي و اخلاقي در بين ورزشكاران، ايجاد فضاي بي اعتمادي، رواج رياكاري و فريب‌كاري در عرصه ‌ورزش، نگاه ابزاري به امر به معروف و نهي از منكر در ورزش، و آلوده شدن فضاي ورزشگاه‌ها به رفتارهاي نابهنجار همچون الفاظ و شعارهاي مغاير با فرهنگ و روح ورزش را در ورزش كشور شاهد باشيم.

Today, sport has two distinct yet inter-related facets. It is a professional activity in one hand that some choose it as their sole job and a variety of organizations and agencies come into existence to employ athletes and sport management. On the other hand, it is regarded as a cultural commodity by different social classes. Sport is thus recognized as a very influential commodity and its transformations in its professional part spread and affect different aspects of the society. Nowadays sport especially championship sport faces multiple cultural problems. One of the important steps in this path is to recognize the cultural atmosphere of sport and its current problems so that we can reach a suitable condition in sport. This paper aimed to present sport experts’ viewpoints on cultural activities in sports, the cultural status of sport, the punishment and awarding system, and the managerial and structural issues in Iran championship sports and to provide strategies to decrease cultural problems of sports. The results of this research highlighted the following shortcomings in the cultural domain of Iran championship sport according to the experts’ viewpoints: Lack of a clear and definite cultural plan in Iran championship sports. Indefinite responsibilities of federations in cultural domains. Structural weakness of the cultural management of sports. Lack of a cultural system in the sports clubs. Baseless slogans in the cultural sphere of sport domain. Inconsistency between the sports cultural programs and the actual needs of the society. Managers’ wasteful or extremist actions in the cultural and ethical policies in sports. Bureaucratic management in the cultural domain of sport. Lack of common understanding in managers about the concepts of culture and ethics in sports.Prioritizing pragmatism over value-orientation. Lack of executive guarantee of cultural policies in sport domain