مقايسه تحليلي نظام اخلاقي اسلام و اعراب جاهلي با سه رويكرد فرهنگي، تاريخي و زبان شناسي

بر اساس شواهد متعددي تاريخي اين نكته ثابت شده است كه اخلاق در قبل از اسلام ميان اعراب جاهلي وجود داشته است. اما اينكه اخلاق در ميان آن‌ها بر اساس چه معيارهايي بوده است و چه تعريفي از آن مي‌شده است و بعلاوه اينكه اسلام چگونه توانسته است در گفتمان اخلاقي رايج در ميان آن‌ها وارد شود و چه اثري بر آن گذاشته است، مورد سوال مي‌باشد. در اين مقاله به منظور شناخت بهتر و صحيح اخلاق در قرآن، مطالعه‌اي بر احوال، عادات و سنت‌هاي اعراب پيش از اسلام صورت پذيرفته است. نتايج حاصل از اين تحقيق بيانگر آن است كه قرآن كريم در بستر زماني مخاطبان اوليه و گفتمان فرهنگي غالب در آن عصر و همچنين با زبان اعراب كه از قواعد خاصي پيروي مي‌كنند، مواجه بوده است.

Numerous historical evidence indicate that morality has existed among ignorant Arabs. However, the criteria and the definition of morality is a matter requiring study. In addition, the quality of incorporation of morality in the ethical discourse prevalent among Arabs and the type of influence it has left are among the significant questions. A better and more accurate knowledge of morality in the Holy Quran requires the study of traditions, customs, and usages of pre Islamic Arabs. It is not eworthy that the holy Quran has been revealed in the same context of the early generation of addressees, in their dominant cultural discourse, and in their own language.