شماره ركورد :
680351
عنوان مقاله :
اثر تمرين هوازي بر BMD و گاماكربوكسي گلوتاميك اسيد استخوان در زنان ميانسال غيرفعال : يك مطالعه پيشگيرانه
عنوان فرعي :
The Effect of Aerobic Exercise on BMD and Bone Gamma-Carboxyglutamic Acid in Sedentary Middle-Aged Women: A Prophylactic Study
پديد آورندگان :
عباس زاده صورتي، هاجر نويسنده دانشجوي دكتري فيزيولوژي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات Abaszade Sourati, Hajar , ابراهيم ، خسرو نويسنده استاد دانشگاه شهيد بهشتي Ebrahim, Khosro , نيكبخت ، حجت ا... نويسنده عضو هيئت علمي ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 17
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
95
تا صفحه :
105
كليدواژه :
middle-aged women , Osteoporosis , پوكي استخوان , چگالي مواد معدني استخوان , گاما كربوكسي گلوتاميك اسيد استخوان , زنان ميانسال , aerobic exercise , Bone Gamma-Carboxyglutamic Acid , Bone mineral density , تمرين هوازي
چكيده فارسي :
هدف تحقيق: هدف تحقيق حاضر، بررسي اثر تمرين هوازي بر BMD سه ناحيه اي كمر، مچ دست و ران و گاماكربوكسي گلوتاميك اسيد استخوان در زنان ميانسال غيرفعال بود. روش تحقيق: در اين مطالعه نيمه تجربي، 16 نفر از زنان ميانسال غير فعال(4±39 سال)، كه هيچگونه فعاليت بدني منظمي نداشتند. بطور تصادفي به دو گروه تجربي (9 نفر) و كنترل (7نفر) تقسيم شدند. نمونه هاي خوني، در حالت ناشتا، قبل و بعد از 16 هفته تمرين هوازي جمع آوري شد. تمرينات هوازي با شدت 65 تا 70% ضربان قلب هدف هر فرد، سه جلسه در هفته و به مدت 16 هفته انجام شد. از آزمون t همبسته براي تعيين تفاوت هاي قبل و بعد از 16 هفته تمرين در هر گروه استفاده شد و آزمون t مستقل براي مقايسه تغييرات بين گروهي استفاده شد. سطح معني داري 05/0?? درنظر گرفته شد. يافته ها: BMDمهره هاي كمر، BMD مچ دست و گاماكربوكسي گلوتاميك اسيد استخوان در گروه تمرين نسبت به گروه كنترل پس از 16 هفته تمرين هوازي افزايش معني داري نشان دادند(مقدار p به ترتيب، 005/0 ، 026/0، 035/0). اين در حالي است كه BMD ران افزايش معني داري نشان نداد(059/0=p). در مقايسات درون گروهي، گروه تمرين در تمام متغيرهاي اندازه گيري شده از پيش آزمون تا پس آزمون افزايش معناداري را نشان داد(05/0 > p). با اين وجود در گروه كنترل تغييرات معني داري ديده نشد. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش حاضر به نظر مي رسد 16 هفته تمرين هوازي با شدت متوسط، با تغيير سبك زندگي زنان ميانسال، موجب تقويت پروتيين هاي موثر بر BMD شده و مي تواند در جلوگيري از پوكي استخوان آنان در دهه هاي بعدي زندگي موثر واقع شود.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to examine the effect of aerobic exercise on BMD in waist, wrist and femur and bone gamma-carboxyglutamic acid in sedentary middle-aged women. In this semi-experimental study, 16 sedentary middle-aged women (39±4 years old) who had no regular physical activity were randomly divided into experimental (n=9) and control (n=7) groups. Fasting blood samples were taken before and after 16 weeks of aerobic exercise. Aerobic exercise was performed at an intensity of 65-70% of target heart rate 3 sessions per week for 16 weeks. Paired sample t test was used to determine the differences before and after 16 weeks of exercise in each group and independent sample t test was used to compare changes between the groups at ??0.05. Lumbar spine BMD, wrist BMD and bone gamma-carboxyglutamic acid increased significantly in the experimental group after 16 weeks of aerobic exercise compared to the control group (respectively p=0.005, p=0.026, p=0.035) while femur BMD showed no significant increase (p=0.059). In the comparisons within groups, the exercise group showed a significant increase from pretest to posttest in all measured variables (p < 0.05). However, the control group showed no significant changes. According to the findings of the present study, it seems that 16 weeks of moderate-intensity aerobic exercise enhanced proteins that influenced BMD by lifestyle changes in middle-aged women and can prevent osteoporosis in subsequent decades of life.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
پژوهش هاي فيزيولوژي و مديريت در ورزش
عنوان نشريه :
پژوهش هاي فيزيولوژي و مديريت در ورزش
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 17 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت