تغييرات ميزان ماده موثره گياه ماريتيغال (Silybum marianum)در تنش خشكي

Active constituent changes of Silybum marianum in water stress

تنش خشكي نه تنها رشد و نمو گياهان را كاهش مي‎دهد، بلكه موجب تغيير در مسير برخي از فرآيندهاي متابوليسمي نيز مي‎گردد. اين تغييرات مي‎تواند گياه را در مقابل استرس مقاوم سازد. در واقع سازش با خشكي به واكنش‎هايي نياز دارد تا از طريق آن فرآيندهاي متابوليسمي اوليه ادامه پيدا كند و گياه را براي مقابله با آن آماده كند. معمولا در شرايط تنش خشكي توليد مواد موثره به دليل جلوگيري از اكسيداسيون درون سلولي افزايش مي‎يابد. در اين آزمايش به منظور بررسي تاثير تنش خشكي بر تغييرات ميزان ماده موثره گياه ماريتيغال، پژوهشي به صورت گلداني و مزرعه اي اجرا شد. آزمايش بخش اول در قالب طرح كامل تصادفي با 4 سطح تنش خشكي (پتانسيل آب خاك 33/0-، 4-، 8- و 12- بار) انجام شد. بخش دوم به صورت طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 5 تيمار تنش خشكي (پتانسيل آب خاك 33/0-، 4-، 8- و 12- و15- بار) و هر يك شامل 4 كرت اجرا گرديد. بر اساس نتايج اين آزمايش تحت تاثير تنش خشكي ميزان سيلي‎بين، سيلي‎مارين و درصد روغن بطور معني‎داري تغيير نمود. در آزمايش گلداني بيشترين ميزان سيلي‎بين a، b و كل مربوط به تيمار پتانسيل آب خاك 4- بار بود در حالي كه در آزمايش مزرعه‎اي بيشترين ميزان مربوط به تيمار 12- بار بود. بيشترين ميزان سيلي‎مارين و درصد روغن در هر دو آزمايش گلداني و مزرعه‎اي مربوط به تيمار پتانسيل آب خاك 4- بود. بنابراين بطور كلي مي‎توان عنوان كرد تيمار پتانسيل آب خاك 4- بار بهترين تيمار تنش رطوبتي جهت افزايش مواد موثره گياه ماريتيغال است و شرايط مزرعه‎اي و گلداني در مقاومت اين گياه به تنش خشكي بي‎تاثير بود.

Water deficit is one of the major abiotic stresses, which adversely affects crop growth and development. These changes are mainly related to the alternation of some metabolic functions. This alteration can resist plant under stresses. Certain plants have devised mechanisms to survive under low water conditions. Usually, water deficit has a positive effect in the biosynthesis of secondary metabolites such that these constraint decrease oxidative stress. In this study to evaluate the effect of Water stress on active substance of Silybum marianum two experiments under pot and field conditions were carried out. In the first experiments, a completely randomized design (CRD) was conducted with four levels of water stress inducing soil water potential of -0.33, -4, -8 and -12 bar. In the second experiment, five treatments inducing soil water potential of –0.33, -4, -8, -12 and –15 bar were applied treatments was applied using a randomized complete block design with four replications. The highest content of Silibin a, b and total amount were measured to be -4 and -12 bar in pot and field experiments respectively. The highest content of Silymarin and oil percentage were accumulated under water potential of -4 bars in both experiments. Thus, the result showed that soil water potential of -4 bar was the best treatment to increase of milk thistle secondry metabolites.