بررسي و مقايسه تاثير بازتواني قلبي بر تغييرات شاخص‌هاي آنتروپومتريك چاقي در مردان ديابتي و غير ديابتيِ مبتلا به بيماري عروق كرونري مراجعه كننده به بخش بازتواني قلبي

The effects of cardiac rehabilitation on changes in anthropometric measurements of obesity among diabetic and non diabetic men with coronary artery disease referred to cardiac rehabilitation

زمينه و هدف: يكی از پيامدهای ناشی از چاقی بروز بيماری عروق كرونری و ديابت است. يكی از راههای كاهش چاقی در بيماران عروق كرونری، انجام برنامه­های ورزشی است كه احتمالاً در دراز مدت موجب كاهش چاقی و به دنبال آن بهبود سلامتی می شوند. هدف از اين تحقيق، مقايسه­ی تأثير بازتوانی قلبی مبتنی بر تمرينات ورزشی بر شاخص­های آنتروپومتريك چاقی در مردان ديابتی و غير ديابتی مبتلا به بيماری عروق كرونری بود. روش بررسی:71 مرد داوطلب مبتلا به بيماری عروق كرونر در اين تحقيق شركت نمودند (39 بيمار غير ديابتي  و 32 بيمار ديابتی). برنامه درمانی شامل6 تا 8 هفته تمرينات ورزشی با شدت متوسط، شامل 45 دقيقه تمرينات هوازی بر روی تردميل، دوچرخه ثابت و ارگومتر شانه بود. در هر دو گروه بيماران، شاخص­های آنتروپومتريك چاقی (شاخص توده بدن، دور كمر، دور هيپ، نسبت دور كمر به دور هيپ و نسبت دور كمر به قد) درابتدا، ميانه و بعد از اتمام بازتوانی اندازه گيری شدند. يافته­ ها: در بيماران ديابتی برنامه­ی بازتوانی قلبی موجب كاهش معنادار تمامی شاخص­های آنتروپومتريك (05/0>P) به جز دور هيپ شد. در بيماران غير ديابتی برنامه باز توانی قلبی موجب افزايش معنادار شاخص توده بدن BMI (Body Mass Index)، دور كمر و نسبت دور كمر به قد گرديد(05/0>P) اما تأثيری بر روی ساير شاخص­ها نداشت. نتيجه ­گيری: برای كاهش شاخص­های آنتروپومتريك چاقی در برنامه باز توانی بيماران غير ديابتی انجام تمرينات ورزشی به تنهايی كافی نيست.

Background and Aim: One of the consequences of obesity is coronary artery disease (CAD) and diabetes. Effective exercise programs for patients with the coronary artery disease is a strategy for decreasing obesity and is expected to help in eventually limiting obesity-associated long-term health. The purpose of this study was to compare the effectiveness of a physiotherapy and exercise based cardiac rehabilitation  on the anthropometric measurements of obesity in the diabetic and non diabetic men.  Materials and Methods: Seventy one 45- to 75-years-old male volunteers with coronary artery disease (32 diabetic & 39 non diabetic patients) participated in 6-8 weeks of moderate intensity aerobic exercise training consisting of 45 min sessions of  treadmill, stationary bicycle and arm bicycle. Anthropometric measurements of obesity (body mass index (BMI), waist circumference, hip circumference, waist to hip ratio and waist to height ratio) were measured at the beginning, in the middle and at the end of exercise sessions in both groups. Results: Following the cardiac rehabilitation program, all of the anthropometric measurements except hip circumference in diabetic patients decreased significantly (P<0.05). BMI, waist circumference and waist to height ratio  increased in non diabetic patients (P<0.05).  Conclusion: Exercise training alone in cardiac rehabilitation program is not sufficient to reduce the anthropometric measurements of obesity in non-diabetic patients.