تأثير هيوسين- ان- بوتيل برومايد بر آريتمي سينوسي- تنفسي در افراد جوان سالم

The Effect of Hyoscine-N-Butylbromide on Respiratory Sinus Arrhythmia in Healthy Young Subjects

سابقه و هدف: نوسان در ضربان قلب تحت تأثير عوامل مختلفی ايجاد می‌شود كه يكی از اين عوامل تنفس است. دامنه نوسان ضربان قلب طی دم و بازدم معياری كمی در اختيار ما قرار می‌دهد كه برآوردی از عملكرد واگ قلبی محسوب می‌شود. هدف ما از انجام اين مطالعه بررسی اثرتك دوز هيوسين بر دامنه نوسان ضربان قلب و ميزان عملكرد واگ قلبی می‌باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر مداخله‌ای يك سوكور از نوع متقاطع می‌باشد كه در آن 15 آزمودنی مذكر جوان سالم شركت كردند. هر آزمودنی دو بار با فاصله يك هفته مراجعه می‌كرد. قبل و به مدت يك ساعت بعد از تزريق عضلانی هيوسين يا پلاسبو، آزمون تنفس عادی و عميق كنترل شده هر 10 دقيقه انجام شد. معيار مربوط به عملكرد واگ يعنی دامنه آريتمی سينوسی تنفسی (RSA) بين قبل و زمان‌های بعد از تزريق دارو يا پلاسبو توسط RM_ANOVA آناليز شد. يافته‌ها: تنفس عميق به طور واضحی سبب افزايش دامنه RSA شد. آناليز واريانس يك طرفه معيار RSA در آزمون تنفس عميق نشان داد كه هيوسين- ان- بوتيل برومايد باعث كاهش دامنه RSA شد كه در دقيقه 50 بعد از تزريق، به حد پايه برگشت. نتايج مشابهی طی آزمون تنفس عادی كنترل شده نيز مشاهده شد، با اين تفاوت كه دامنه RSA در دقيقه 40 پس از تزريق هيوسين به ميزان پايه برگشت. استنتاج: يافته‌های اين مطالعه نشان داد كه تزريق عضلانی 20 ميلی‌گرم آمپول هيوسين سبب كاهش فعاليت واگ قلبی می‌شود كه در دقيقه 40 و 50 بعد از تزريق به سطح پايه می‌گردد.

Background and purpose: Fluctuations in the heart rate can be affected by many factors such as breathing. The amplitude of heart rate variability during inhalation and exhalation provides a quantitative measure that puts the estimate of cardiac vagal function which is considered. The aim of this study was to investigate the effect of a single dose of hyoscine-N-butylbromide (hyoscine) on the amplitude of heart rate variability, namely cardiac vagal activity. Material and methods: 15 healthy young male subjects participated in the study. Each subject came to the laboratory twice with one week interval. Before and one hour after intramuscular injection of hyoscine or placebo, normal and deep breathing tests were performed every 10 minutes. The amplitude of respiratory sinus arrhythmia (RSA) associated with cardiac vagal activity between periods before and after administration of the drug/ or placebo were analyzed by RM_ANOVA. Results: Comparing with normal breathing, deep breathing increases the amplitude of the RSA. The One way ANOVA of RSA showed that hyoscine reduced the RSA amplitude that at 50 min after injection returned to basal level. Similar results were also observed during normal breathing test except that RSA amplitude at 40 min after injection of hyoscine returned to baseline. Conclusion: Overall, the findings of this study showed that intramuscular injection of 20 mghyoscine reduces cardiac vagal activity that returned to base line 40-50 minutes after the injection.