دانش بومي و سنت هاي محلي در توليد و مديريت محصولات دام گوسفندي (مطالعه موردي: روستاي كُدير- استان مازندران)

The role of indigenous knowledge and local traditions in management of sheep products (Case Study: Kodir village- Mazanderan province)

همياري در بين گله‌داران در جوامع روستايي ايران نقش كليدي را در مديريت محصولات دامي ايفا مي‌كند. هدف از انجام اين تحقيق، شناخت و تحليل سنت‌هاي محلي در توليد و مديريت فرآورده‌هاي شير دام گوسفندي در روستاي كُدير از توابع كُجور استان مازندران است. روش مطالعه در اين تحقيق بر مبناي روش‌هاي پيمايشي است كه براي جمع‌آوري اطلاعات از روش‌هاي كيفي شامل مشاهده مستقيم و مشاهده مشاركتي، مصاحبه سازمان‌يافته با گروه‌هاي هدف و تكميل پرسش‌نامه باز استفاده شده است. نتايج اين تحقيق شامل تحليل دانش بومي گله‌داران در مديريت دام در جنگل و شناخت ابعاد مختلف دانش بومي در فرآوري و تقسيم مشتقات شيري در قالب تعاوني سنتي "عَيارزني" است. بر اساس نتايج اين تحقيق مي‌توان بيان كرد گله‌داران در روستاي مورد مطالعه، براي مديريت دام و فرآوري شير آنها، سازمان اجتماعي را بر اساس آداب و رسوم محلي شكل داده‌اند. اين سازمان نوعي سرمايه اجتماعي براي بهره‌برداران محسوب مي‌شود. تقويت انسجام و سرمايه اجتماعي شكل گرفته در شبكه اجتماعي گله‌داران نقش مهمي را در پايداري اقتصاد معيشتي ساكنين اين منطقه ايفا مي‌كند. همچنين وجود همياري در بين شبكه اجتماعي گله‌داران سبب نهادينه شدن عرف‌ها و باورهاي فرهنگي در اين منطقه شده است.

Mutual help among pastoralists plays a key role in herding of rural communities in Iran. This research aimed to evaluates the role of local traditions in dairy products in Kodir village, located in Kojur district of Mazandaran province. Qualitative methods such as direct and cooperative observation, organized interview and open questionnaire were used to evaluate the role of indigenous knowledge in livestock management in forest. The impacts of this sort of knowledge toward processing and dividing of dairy products in the form of “Ayar Zani” cooperative were also assessed. According to the results, pastoralists have been implemented a social organization for dairy production and management based on their local traditions and customs. This organization is a kind of social capital for utilizers. Improvement of social cohesion and social capital in pastoralists is achieved by social network which is required for economical sustainability in the study area. Also mutual help in the network have been stabilized their cultural traditions and believes.