بررسي تاثير نوروفيدبك و كاردرماني بر عملكرد حركتي بيماران سكته مغزي مزمن(Single-System Design)

Effects of occupational therapy and neurofeedback on recovery of the motor function in stroke patients (A Single-System Design)

زمينه و هدف : نواقص حركتی شامل همی پارزی، عدم هماهنگی و اسپاستيسيته از رايج ترين آسيب های بعد از سكته مغزی هستند. بيشتر بيماران در طی زمان در بعضی از اين نواقص بهبود می بابند كه البته ميزان آن در بيماران مختلف متفاوت می باشد. شواهدی هست كه نشان می دهد افزايش شدت و كميت درمان پس از سكته مغزی می تواند بهبود را افزايش بخشد. توانبخشی حركتی اين بيماران شامل تركيبی از تكنيك های حركت درمانی است كه در بسياری از كلينيك های كاردرمانی انجام می گيرد. اما در اين روند توانبخشی به امواج مغزی بيماران سكته مغزی و تاثيری كه اين امواج می تواند بر حركت داشته باشد توجهی نمی شود. يكی از اين امواج تتا می باشد، لذا هدف از انجام اين تحقيق بررسی تاثير همراه كردن كاردرمانی و نوروفيدبك بر درمان حركتی بيماران سكته مغزی می باشد. روش بررسی : اين مطالعه بصورت طرح تك آزمودنی Single-System design(AB) بر روی 2 بيمار سكته مغزی انجام شد. در طی فاز پايه عملكرد اندام فوقانی و تحتانی بيماران (با استفاده از آزمون های فوگل-ماير و برگ ) ، سه روز در هفته و به مدت 4 هفته مورد ارزيابی قرار گرفته و مداخلات كاردرمانی هم انجام شد. پس از اتمام اين دوره  فاز درمان آغاز گرديد كه تركيبی از كاردرمانی و نوروفيدبك است و مدت آن نيز 4 هفته بود. سپس نتايج ارزيابی های فازهای پايه و درمان مورد تجزيه و تحليل آماری قرارگرفت.    يافته­ ها: هر دو بيمار بهبودی معنی داری را در عملكرد اندام فوقانی ( بيمار 1 ، 1/81% و بيمار 2 ، 1/68% ) و تحتانی (بيمار 1، 1/73% و بيمار 2 ، 4/75%) در آزمون فوگل-ماير و برگ (بيمار 1 ،6/51 % و بيمار 2 ، 1/68% ) نشان دادند. نتيجه گيری: باتوجه به بهبودی قابل توجه در عملكرد اندام فوقانی و تحتانی بيماران به نظر می رسد همراه كردن نوروفيدبك با درمانهای رايج كاردرمانی، می تواند نتايج بالينی بهتری در بر داشته باشد. اگرچه به مطالعات بيشتر در آينده نياز است.

ckground and aim: Motor impairments, such as hemiparesis, incoordination and spasticity, are the most common deficits after stroke. Most patients show recovery in some of their lost motor function over time. Motor rehabilitation  are included mixed of combined movement therapy techniques in many occupational clinics. cerebral waves such as Theta wave can influence on patients function. There fore, the purpose of this study is to understand the influence of combined of occupational therapy and neurofeedback on motor recovery of stroke patients.  Materials and methods :This study used a single-system (A-B) design. During the baseline phase patientʹs function of  upper and lowe limb were measured by Fugl-Meyer and Berg Test on three day intervals during 4 week and have occupational therapy every day. After this time, their treatment program began. In this phase they received combined of neurofeedback and occupational therapy for 4 week. Then results of evaluations of two phases were analysed.   Results: Both cases show significant recovery at upper limbs( case1 81.1% , case2 68.1%) and lower limbs( case1 73.1% , case2 75.4% ) in Fugel-Mayer test and Berg test( case1 51.6% , case2 68.1%). Conclusion:Regarding the significant recovery of upper and lower limb function of patients, adding neurofeedback to routine occupational therapy  can be considered as a practical method in rehabilitation of stroke patients. However further research is needed.