تلفيق مطالعات پتروگرافي و رخساره لاگ براي تفسيركيفيت مخزني بخش بالايي سازند سورمه در ميدان بلال

Combining petrographic and log facies analysis for reservoir characterization of Upper Surmeh Formation in Balal Oil Field

بخش بالايي سازند سورمه (معادل سازند عرب) با سن ژوراسيك بالايي در ميدان بلال واقع در خليج‌فارس، متشكل از يك توالي كربناته- تبخيري بوده، كه در يك رمپ كربناته نهشته شده است. در اين مطالعه با هدف درك كيفيت مخزني اين سازند، تلفيق مطالعات پتروگرافي و رخساره‌هاي لاگ استفاده شده است. لاگ‌هاي چاه‌پيمايي به دليل ماهيت پيوسته آنها و در دسترس بودنشان در اكثر چاه‌هاي يك ميدان، مي‌توانند به‌ منظور ارزيابي بهتر يك مخزن هيدروكربني مورد استفاده قرار گيرند. استفاده از مفهوم رخساره لاگ، كه عكس‌العمل لاگ هاي گرفته شده از توالي مورد مطالعه بوده و از طريق آن مي توان توالي مورد بررسي را به واحد‌هايي با مشخصات مشابه تفكيك نمود، ابزاري كارآمد براي ارزيابي بهتر مخزن مي باشد. در اين تحقيق يك رويكرد دو مرحله اي به منظور سرشت نمايي و بررسي كيفيت مخزني در توالي مورد مطالعه، به كار گرفته شد. ابتدا براساس پتروگرافي مقاطع نازك و در نظر گرفتن مشخصات رخساره اي- دياژنزي، هفت گونه سنگي عمده شناسايي گرديد. هر كدام از اين واحدها داراي مشخصات زمين شناسي- پتروفيزيكي معين بوده و از نظر كيفيت مخزني قابل تفسير مي باشند. از نظر كيفيت مخزني، گونه هاي سنگي از خوب به ضعيف به ترتيب شامل دولوميت گرينستوني، دولوميت دانه‌شكري، آهك گرينستوني- پكستوني، دولوميت با رخساره گل غالب، آهك با بافت گل غالب، دولوميت انيدريتي و دولوميت متراكم مي باشند. سپس با استفاده از روش آناليز خوشه اي سلسله مراتبي (HCA)، پنج رخساره لاگ بهينه در سه چاه مورد مطالعه مشخص گرديد. هركدام از اين پنج رخساره نيز براساس لاگ‌هاي پتروفيزيكي مورد استفاده از هم قابل تفكيك مي باشند. در نهايت پس از مشخص شدن رخساره لاگ ها، توزيع و گسترش آنها در هر كدام از هفت گونه سنگي مشخص و بر اين اساس از ديدگاه مخزني تفسير شدند. رخساره هاي چهار و دو درگونه هاي سنگي با كيفيت مخزني خوب شامل هفت، پنج، دو و سه بيشترين و در واحدهاي با كيفيت مخزني ضعيف شامل يك و چهار كمترين گسترش را دارند. بيشترين گسترش رخساره هاي يك و پنج در واحد هاي با كيفيت مخزني ضعيف شامل گونه‌هاي سنگي يك و چهار و فراواني بيشتر رخساره سه در گونه‌سنگي دو ديده مي شود.

The Upper Surmeh Formation (Arab Formation equivalent) of Late Jurassic in the Balal oil field of Persian Gulf, is a carbonate-evaporate succession deposited in a carbonate ramp. In this study petrographic and log facies analysis are combined for reservoir characterization. Petrophysical logs can be used for a better reservoir evaluation due to their continuity and availability in almost all wells of a field. The log facies concept which is the response of recorded logs to the studied succession and could be applied for reservoir zonation, is a functional tools for ideal evaluation of reservoirs. Through this research a two-step approach was applied for reservoir characterization and investigation. First, based on petrographic studies and considering facies-diagenetic features seven rock-types were determined. Each of these rock-types has given geological-petrophysical properties and was interpretable from reservoir quality aspect. Based on reservoir quality order, determined rock-types from good to weak are as follows: dolomitized grainstone, sucrosic dolomite, limy packstone to grainstone, mud dominated dolomite, mud dominated limestone, anhydritic dolomite and dense dolomite. Then, five optimized log facies were determined in the three studied wells via hierarchical cluster analysis (HCA). Each of these five log facies is distinguishable based on petrophysical logs. After the determination of log facies, distribution and expansion of the every aforesaid rock types were determined and interpreted from reservoir aspects. Facies 4 and 2 are the most dominant within the good rock types including 7, 5, 2 and 3 and the lowest in 1 and 4. Facies 1 and 5 are mainly present within weak rock types including 1 and 4 and facies 3 within rock types 2