تحليل شكل مبنا بر غزل حافظ با رويكرد قرآني واژه يوسف (ع)

Form-based analysis of the word ʹʹYusofʹʹ in Hafiz poetry: A Qurʹʹanic approach

چكيده: توجه به شكل و فرم آثار ادبي و تحليل رويكردهاي شكل مبنا با توجه به نظريات ادبي با تكيه بر واژه يوسف(ع) در غزليات حافظ و قرآن كريم محور اصلي مقاله است. نظر به اين كه نگاه فرمي و شكل‌مدار بر محور مزبور مسبوق به سابقه نيست و كار بكري است، لذا ضرورت دارد تا در اين زمينه با تكيه بر حاصل نظريات شكل مبنا و فرمي، كار عملي و بومي صورت پذيرد. به همين منظور تبيين اصالتهاي شكلي ـ فرمي غزل حافظ و قرآن كريم در اين مقاله اهميت داده شده است. در اين نگاه اصالت واژگاني حافظ، تبيين عناصر سازنده غزل حافظ و قرآن كريم با تكيه بر واژه يوسف(ع)، ميزان پيوند اين عناصر، چگونگي پيوند اين عناصر، گونه‌هاي تناسب و تعامل، اعم از زباني، زيبايي و موسيقايي، دستوري و تبيين اشارات قرآني در شعر حافظ به عنوان زيرساخت غزل حافظ و... اثبات شده است.

Abstract The exploration of the form of the literary texts and the form-based analysis of the term ʹyusofʹ in Hafiz poetry from a Quranic perspective is the major focus of this study. As no form-based investigation is carried out in this area, doing such a practical and native study seems to be necessary. To meet this objective, form-based entities in Hafiz poetry and the holy Quran are examined. Therefore, Hafiz terminology bases, explanation of Hafiz poetry elements, the Quranic terminology, degree and system of unity between these elements are taken into consideration. Moreover, different types of linguistic, esthetic, musical, grammatical interactions and explanation of the Quranic illusions in Hafiz poetry as the foundations of his poems, etc are investigated and approved.