نقشه سازي پراكندگي آميبياز روده اي در ارتش جمهوري اسلامي ايران با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي

Spatial Distribution of Intestinal Amebiasis in Iran Army Units by Geographic Information Systems

مقدمه: هدف از اين مطالعه تعيين وضعيت آميبياز و همچنين تعيين روند زماني و نقشه سازي بيماري در كاركنان نظامي شاغل در يگان هاي ارتش جمهوري اسلامي ايران با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني مي باشد. مواد و روش ها: اين بررسي از نوع مطالعه طولي مي باشد. اطلاعات از طريق معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي ارتش جمهوري اسلامي ايران (آجا) ، از كليه يگان هاي ارتش در سطح كشور به مدت 7 سال جمع آوري و نسبت شيوع و بروز بيماري بر حسب نياز محاسبه و سپس با استفاده از نرم افزار Arc GIS 9.3 ذخيره سازي، پردازش و نقشه سازي شد. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه در مجموع 2236 مورد انتامبا هيستوليتيكا/ديسپار گزارش گرديده است. اغلب موارد در استان هاي خوزستان (26/2 درصد) ، كرمان (15/8 درصد)، سيستان و بلوچستان ( 12/8 درصد) و بوشهر (12 درصد) مشاهده شد كه بيش از 66 درصد موارد به اين استان ها اختصاص دارد. اغلب موارد گزارش شده از استان خوزستان مربوط به كاركنان نيروي زميني بود و در استان هاي كرمان و سيستان و بلوچستان از كاركنان نيروي دريايي و همچنين در استان بوشهر از كاركنان نيروي هوايي گزارش گرديد. نتيجه گيري: نقشه هاي به دست آمده بيانگر پراكندگي آميبياز در سطح ارتش ج.ا. ايران مي باشد كه به عنوان راهنماي انتشار بيماري، مي توان آنرا در مراكز بهداشتي- درماني مورد استفاده قرار داد. توصيه مي شود با استفاده از سامانه اطلاعات مكاني، توزيع جغرافيايي ساير بيماري هاي عفوني نيز نقشه سازي گردد.

Background: The aim of this study was to determine the status of Amoebiasis as well as itʹs temporal trend and mapping distribution of the disease in Iran Army Units, using Geographic Information Systems (GIS). Materials and Methods: This research was a longitudinal study. Information was collected from the Deputy of Health, AJA University of Medical Sciences for 7 years. Prevalence and incidence ratio of the disease were calculated. With use of ArcGIS 9.3 software, data were storage, processed and mapped. Results: Results showed that a total of 2,236 cases of Entamoeba histolytica / dispar were reported. Most of the cases were observed in the provinces of Khuzestan (26.2%), Kerman (15.8%), Sistan- Baluchestan (12.8) and Bushehr (12%) that more than 66% is allocated to these provinces. Most of the cases were reported in Khuzestan from Ground forces and in Kerman and Sistan -Baluchistan from Naval personnel. In Bushehr cases were mainly reported from Air Force personnel. Conclusion: The maps show the distribution of Amoebiasis in Iran Army, which can be applied as a guideline for the spread of disease, by the health centers. It is also recommended to provide the maps of the geographical distribution of other infectious diseases by using Geographic Information System.