بررسي تنوع فلوريستيك-اكولوژيك و الگوي الكتروفورزي پروتيين‌هاي ذخيره‌اي بذر Artemisia spicigera L. در شمال غرب ايران با استفاده از روش D.S.S.

Study of floristic-ecologic diversity and electrophoresis pattern of seed storage proteins in Artemisia spicigera L. in the North-West of Iran using D.S.S. method

جنس Artemisia L. (Asteraceae) با حدود 200 تا 500 گونه، يكي از بزرگ‌ترين و گسترده‌ترين جنس‌هاي قبيله Anthemideae است. براي بررسي وجود تنوع درون‌گونه‌اي Artemisia spicigera در شمال غرب ايران از روش تعيين زيستگاه ويژه (D.S.S.) استفاده شد. با استفاده از اين روش براي گونه A. spicigera، 8 زيستگاه ويژه تعيين و داده‌هاي فلوريستيك-اكولوژيك مورد نظر از هر زيستگاه ويژه جمع‌آوري گرديد. در بررسي زيستگاه‌هاي ويژه مناطق مورد مطالعه، 75 گونه گياهي براي A. spicigera به عنوان گونه‌هاي همباش (associated species) شناسايي شد. تحليل داده‌هاي فلوريستيك (به عنوان نشانگر فلوريستيك) زيستگاه‌هاي ويژه، به تشخيص 6 گروه منجر شد. اين گروه‌بندي وجود تنوع درون‌گونه‌اي را در اين گياه تعيين و مشخص نمود. تحليل داده‌هاي اكولوژيك نيز گروه‌بندي‌هاي فوق را تاييد نمود. براي نشان دادن وجود تنوع، از بررسي پروتيين‌هاي ذخيره‌اي بذر به روش الكتروفورز استفاده شد كه نتايج آن با گروه‌بندي‌هاي فلوريستيك و اكولوژيك هم‌خواني داشت. وجود تفاوت در تعداد و شدت باندهاي پروتييني در جمعيت‌هاي مورد بررسي گونه A. spicigera نشان‌دهنده وجود تنوع درون‌گونه‌اي در اين گونه است. بنابراين، در اين گونه، گروه‌بندي با استفاده از نشانگر فلوريستيك توسط نشانگر‌هاي اكولوژيك (بوم‌شناختي) و الگوي الكتروفورزي پروتيين‌هاي ذخيره‌اي بذر نيز تاييد گرديد. به اين معنا كه گروه‌بندي فلوريستيك در مواردي به تنهايي مي‌تواند به عنوان روشي كم‌هزينه و كارآمد براي بررسي تنوع درون‌گونه‌اي به كار رود.

The genus Artemisia (Asteraceae) with about 200-500 species, is one of the largest genus in Anthemidae. In order to study intraspecific diversity in Artemisia spicigera in the North-West of Iran, D.S.S. method was used in this research work. Eight special stations were determined using D.S.S. method for A. spicigera and floristic-ecologic data collected from each special station. In the survey of all special stations, 75 plant species were distinguished as associated species. As the result of analysis of floristic data, as floristic marker, 6 groups were determined. This groupment distinguished the existence of intraspecific diversity in A. spicigera. Analysis of ecologic data was also confirmed the above mentioned groupment. Seed storage proteins were subjected to electrophoresis to determine the level and kind of intraspecific diversity. The results were also in accordance with the results of floristic and ecological results. Existence of differences regarding number and density of the protein bands indicated the intraspecific diversity in the populations of A. spicigera. Therefore, in this species, the groupment that introduced by floristic marker, was confirmed by ecological and electrophoresis data as well. This means that floristic groupment can only be used as a cost-effective and efficient method to stud intraspecific diversity.