بررسي مقايسه اي سطح سرمي HSP70 و CA125 در بيماران مبتلا به سرطان اپي تليال تخمدان و بيماران با توده خوش خيم تخمداني

Comparison of Serum Levels of HSP70 and CA125 in Patients with Epithelial Ovarian Cancer and Patients with Benign Ovarian Masses

مقدمه: سرطان تخمدان از شايع ترين بدخيمي هاي ژنيكولوژيك همراه با افزايش زياد مرگ و مير بيماران مي باشد كه اين ميزان مرگ و مير، ناشي از تاخير در تشخيص مي باشد. استفاده از تومور ماركرهاي خاص كه در مراحل اوليه قدرت تشخيص دارند، اقدامي بسيار موثر در بهبود نتايج درماني مي باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي سطح سرمي HSP70 و CA125 در بيماران مبتلا به تومورهاي اپي تليال تخمدان انجام شد. روش كار: اين مطالعه تحليلي در سال 91-1390 بر روي 37 بيمار مبتلا به سرطان اپي تليال تخمدان و 35 بيمار مبتلا به توده لگني خوش خيم انجام شد. قبل از عمل جراحي، نمونه خون از تمام بيماران گرفته شد. بيماران با سرطان تخمدان تحت عمل جراحي سايتوريداكتيو و مرحله بندي سرطان و بيماران با توده هاي خوش خيم تحت جراحي سيستكتومي يا اووفوركتومي قرار گرفتند. سطح سرمي HSP70 به روش ELISA و سطح سرمي CA125 به روش راديوايمونواسي اندازه گيري شد. سرانجام سطح HSP70 و CA125 قبل از عمل بين دو گروه مقايسه شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 16) و آزمون هاي فيشر، كاي دو، تي دانشجويي، من ويتني وANOVA انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين سن بيماران داراي توده بدخيم به طور معني داري بيشتر از بيماران داراي توده خوش خيم بود (001/0 > p). در 5/62% افراد هر دو گروه، شايع ترين علامت باليني درد بود. در بيماران مبتلا به توده بدخيم، ميانگين سطح CA125، 55/470±95/672 و ميانگين سطح HSP70،461/0±859/0 بود. متوسط سطح CA125 و HSP70 در گروه با تومور بدخيم اپي تليال تخمدان به طور معني داري بالاتر از گروه خوش خيم بود (به ترتيب 025/0=p و001/0=p). نتيجه گيري: مي توان از HSP70 در كنار CA125جهت تشخيص زودرس توده هاي بدخيم تخمداني استفاده كرد

Introduction: Ovarian cancer is one of the most common gynecological malignancies with high mortality rate. This high mortality rate may be due to delay in diagnosis. Using tumor-specific markers that are sensitive in the early stages of cancer is very effective to improve results of therapy. The aim of this study was evaluation of the diagnostic value of serum levels of Heat-shock protein 70 and CA125 in patients with epithelial ovarian tumors. Methods: This analytical study was conducted on 37 patients with epithelial ovarian cancer and 35 patients with benign ovarian masses in 2011-2012. Blood samples were taken from all patients before the surgery. Patients with ovarian cancer underwent cytoreductive surgery and tumor staging. Also, patients with benign ovarian masses underwent cystectomy or oophorectomy. Serum levels of HSP70 and CA125 were measured by ELISA and RIA, respectively. Finally, HSP70 and CA125 levels were compared before surgery between two groups. Data were analyzed by SPSS software version 16 and Fisher, chi-square, t-student, Mann-Whitney, and ANOVA tests. P value less than 0.05 was considered significant. Results: Mean age of patients with malignant ovarian cancer was significantly higher than the benign ovarian masses group (p < 0.001). Pain was the most prevalent symptom in 62.5% of cases in both groups. Mean levels of CA125 and HSP70 were respectively 672.95±470.55 and 0.859±0.461 in patients with ovarian cancer. The mean levels of CA125 and HSP70 in epithelial ovarian cancer was significantly higher than benign ovarian masses group (p=0.025 and p=0.001, respectively). Conclusion: HSP70 along with CA125 can be useful for early detection of malignant ovarian cancers.