پاسخ ويسفاتين، انسولين و مقاومت انسولين به دو شيوه اجراي حركات مقاومتي در مردان داراي اضافه وزن

Visfatin, insulin and insulin resistance response to two methods of exercise order in overweight men

پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير حاد شيوه ارايه فعاليت مقاومتي بر هورمون هاي ويسفاتين، انسولين و شاخص مقاومت به انسولين در مردان داراي اضافه وزن انجام گرفت. 15 مرد جوان (ميانگين سن 2/1±3/21 سال وBMI 8/1±9/27kg/m2) به صورت هدفمند انتخاب شدند و دو جلسه فعاليت مقاومتي را تكميل كردند. آزمودني ها فعاليت مقاومتي را با دو نوع ارايه گوناگون پروتكل الف (از عضلات بزرگ به كوچك شامل: پرس سينه، پرس پا، سيم كش زير بغل، سرشانه هالتر، جلو بازو، پشت بازو) و پروتكل ب (از عضلات كوچك به بزرگ: عكس ترتيب حركات پروتكل الف) با شدت 85% يك تكرار بيشينه انجام دادند. براي اين منظور در جلسه اول و به صورت تصادفي هفت نفر از آزمودني ها پروتكل الف (از عضلات بزرگ به كوچك) و مابقي (هشت نفر) پروتكل ب (از عضلات كوچك به بزرگ) را انجام دادند. استراحت براي هر نوبت يك دقيقه و براي هر حركت دو دقيقه در نظر گرفته شد. يك هفته بعد، جلسه دوم فعاليت مقاومتي همانند جلسه اول اجرا شد؛ با اين تفاوت كه فعاليت مقاومتي براي آزمودني هاي الف و ب جا به جا شد. در هر يك از پروتكل ها، خون گيري قبل از فعاليت، بلافاصله و 30 دقيقه بعد از فعاليت انجام گرفت. نتايج با استفاده از آزمون آناليز واريانس با اندازه گيري مكرر حاكي از آن بود كه غلظت ويسفاتين سرم در هر دو پروتكل الف (P < 0.05) و ب (P < 0.05) بلافاصله بعد از فعاليت نسبت به قبل از آن افزايش يافت. در موردانسولين و مقاومت به انسولين نيز، در هر دو پروتكل مقاومتي الف و ب، بلافاصله پس از فعاليت (P < 0.05) و 30 دقيقه پس از فعاليت (P < 0.05) نسبت به قبل از آن افزايش معناداري ديده شد. در كل، يافته هاي حاضر نشان داد كه ترتيب بزرگي يا كوچكي عضلات به كار گرفته شده در ابتداي فعاليت، تاثيري بر ترشح هورمون ويسفاتين و ديگر فاكتورهاي نامبرده ندارد.

The present study aimed to examine the influence of acute resistance exercise order on visfatin and insulin hormones and insulin resistance index in overweight men. 15 young men (mean age: 21.3 ± 1.2 years and BMI: 27.9 ± 1.8 kg/m2) were selected purposefully and to be completed two sessions of resistance exercises. Subjects performed two different resistance protocols with %85 of a repetition maximum (1RM) [protocol A: from large to small muscles (leg press, bench press, lat pull-down, overhead press, biceps curl, triceps extension) and protocol B: from small to large muscles (reverse sequence of protocol A)]. For this purpose in the first session randomly seven of the subjects performed protocol A and the eight subjects completed the protocol B. 1 and 2 min rest intervals was set between sets and exercises, respectively. 1 week later, the second session of resistance exercise was conducted with the as the first session but the resistance activities for subjects A and B were displaced. Blood samples were collected before the exercise, immediately and 30 minutes after exercise at each session. By using repeated measure the results indicated that serum visfatin concentrations in A (p > 0.05) and B (p < 0.05) protocols, increased immediately after exercise. In addition, the insulin concentration and insulin resistance in both protocol increased significantly immediately (p < 0.05) and 30 minutes (p < 0.05) after exercise. Overall findings showed that, large or small muscles used at the beginning of the exercise do not affect the secretion hormone visfatin and other mentioned factors.