عنوان مقاله :
اثر تجويز سيستميك و داخل آكومبانسي ممانتين بر اثرات شوك الكتريكي كف پا در موش كوچك آزمايشگاهي نر نژاد NMRI
عنوان فرعي :
Effects of systemic and intra-accumbal memantine administration on the impacts of plantar electrical shock in male NMRI mice
پديد آورندگان :
باقري نيكو، غلامرضا نويسنده گروه زيست شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران شمال، تهران Bagheri Nikoo, Gholamreza , خسروي ، مريم نويسنده , , صحرايي، هددايت نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج)، تهران Sahraei, Hedayat , رنجبران، مينا نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج)، تهران Ranjbaran, Mina , سراحيان، ناهيد نويسنده گروه زيست شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران شمال، تهران Sarahian, Nahid , زردوز، حميرا نويسنده گروه فيزيولوژي و مركز تحقيقات نوروفيزيولوژي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران Zardooz, Homeira , بوربور ، زهرا نويسنده كارشناس ارشد ميكروبيولوژي پزشكي Borbor, Zahra , عارف عالم، مريم نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج)، تهران Aref-Alem, Maryam , پيرزاد جهرمي، ژيلا نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج)، تهران Pirzad Jahromi, Gila , حرفه‌دوست، غلامرضا نويسنده دانشگاه علوم پزشكي بقيه‌الله (عج) Herfedoost, Gh
كليدواژه :
mouse , nucleus accumbens , STRESS , استرس , ممانتين , هسته آكومبانس , موش كوچك آزمايشگاهي , MEMANTINE
چكيده فارسي :
مقدمه: سيستم گلوتاماتي مغز در پاسخ به استرس نقش محوري را بازي مي‌كند. اين تحقيق تاثير تجويز ممانتين (آنتاگونيست گيرنده NMDA گلوتاماتي) بر استرس شوك الكتريكي كف پا در موش‌هاي كوچك آزمايشگاهي نر نژاد NMRI (انستيتو پاستور ايران) با وزن 25 تا30 گرم مي‌پردازد (6 سر در هر گروه).
روش ها: در گروهي از حيوانات هسته آكومبانس بصورت دوطرفه كانول گذاري و 7 روز بعد دوزهاي متفاوت ممانتين (Mouse /µg 1 و 5)، 5 دقيقه قبل از القا استرس تجويز شد. در گروههاي ديگر دوزهاي مختلف دارو (داخل صفاقي، mg/kg 1 و 5)،30 دقيقه قبل از القا استرس تجويز شد. سپس ميزان غذا و آب مصرفي و آنوركسي حيوانات و نيز ميزان دفع مدفوع و ادرار حيوانات اندازه گيري شد.
يافته ها: استرس باعث كاهش غذا و افزايش آب مصرفي حيوانات شد. همچنين زمان آنوركسي، ميزان دفع مدفوع و ادرار را بشدت افزايش داد. تجويز داخل صفاقي ممانتين توانست باعث افزايش غذا و كاهش آب مصرفي شود. اين امر در مورد تجويز ممانتين بصورت داخل هسته آكومبانسي نيز صادق بود. ممانتين هم بصورت محيطي و هم بصورت داخل هسته آكومبانسي باعث مهار آنوركسي ناشي از استرس گرديد. همچنين تجويز محيطي و مركزي ممانتين باعث تغيير دفع مدفوع گرديد و كاهش ادرار را نيز بدنبال داشت.
نتيجه گيري: تجويز ممانتين مي‌تواند باعث مهار و يا تقويت اثرات استرس شود و حداقل قسمتي از اين اثر ممكن است در هسته آكومبانس جمع بندي گردد.
چكيده لاتين :
Introduction: The brain glutamate system plays a central role in response to stress. This study examines the effect of memantine (a NMDA glutamate receptor antagonist) on stress from plantar electrical shock in male NMRI mice (Pasture Institute, Iran), weighing 25-30 g (n=6/group).
Methods: The nucleus accumbens was bilaterally cannulated in a group of animals, and seven days later, different doses of memantine (1 and 5 µg/mouse) was administered 5 min before inducing stress. In other groups, different doses of the drug (1 and 5 mg/kg) were administered to the animals intraperitoneally 30 min before the stress induction. Then food and water intake, anorexia, and the amount of urine and fecal materials were measured.
Results: The stress reduced food intake and increased water intake in the animals. In addition, anorexia, fecal weight and urine volume were increased dramatically in these animals. Intraperitoneal memantine injection increased food intake and decreased water intake. This occurred when the drug was administered intra-accumbally, too. Memantine inhibited stress-induced anorexia when administered either intraperitoneally or intra-accumbally. Memantine (both peripherally and centrally) also changed stress-induced fecal passage but decreased urination.
Conclusion: Memantine administration can inhibit or potentiate stress effects, which may be at least partially integrated in the nucleus accumbens.
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
