نقش تعديل كننده تعهد سازماني در رابطه بين يادگيري سازماني با مديريت جانشين پروري (مطالعه موردي: دانشگاه‌هاي منتخب تهران)

Organizational Learning with Management Succession Planning

در پژوهش حاضر به مطالعه رابطه ميان يادگيري سازماني با مديريت جانشين پروري از طريق بررسي نقش تعديل كنندگي تعهد سازماني در كاركنان دانشگاه‌هاي شهر تهران پرداخته شده است. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه مديران و كاركنان شاغل در دانشگاه هاي دولتي شهر تهران در سال 1390-1391 است. نمونه آماري با بهره گيري از روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي برابر با 313 نفر بوده است. ابزار پژوهش مشتمل بر سه پرسشنامه استاندارد يادگيري سازماني نيفه، تعهد سازماني آلن و ماير (1984) و برنامه ريزي و مديريت موثر جانشيني بوده است. روايي ابزارها از طريق بررسي نظرات خبرگان و پايايي آنان با بهره گيري از ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب برابر با 0.84، 0.95 و 0.86 محاسبه گرديده است. بهترين پيش بيني كننده‌ مديريت جانشين پروري مديران و كاركنان شاغل در دانشگاه هاي شهر تهران مشتمل بر متغيرهاي تعهد سازماني و يادگيري‌ سازماني بوده كه بهترين پيش بيني كننده‌ از بين مولفه‌هاي يادگيري سازماني شامل متغيرهاي فرهنگ سازماني، كار و يادگيري تيمي و متغير تفكر سيستمي، و بهترين پيش بيني كننده از بين مولفه هاي تعهد سازماني شامل متغيرهاي رهبري مشاركت، تفكر سيستمي و توسعه شايستگي كاركنان بوده است.

The Purpose of this research was to investigate the moderating role of organizational commitment in the relationship between the organizational learning with management succession planning of managers and personnel of selected universities of Tehran. This was a descriptive research. The statistical population included all the managers and employees working in Tehran city universities, from which a sample of 313 people was selected through categorized random Sampling based on Morgan table. Data were collected using three standard questionnaires namely Nife organizational learning, Alen & Mayer (1984) organizational commitment questionnaire and William Jey Rozewell succession planning and effective management questionnaire. The results indicate that the organizational learning and organizational commitment variants have been the best predictors of succession management of managers and employees working in universities of Tehran. Further analysis shows that among the organizational learning dimensions, organizational culture, team learning and systematic thinking variants, and among organizational learning dimension, participative leadership, systematic thinking and competence development variants were the best predictors.