نقد و بررسي ديدگاه فلاسفه درباره حسن و قبح عقلي

A Study of the Philosophers’ View on Rational Good and Evil

در ميان فلاسفه، مشهور است كه اصل حسن و قبح عقلي، امري مشهور و از آراي محموده است و اعتباري جز بناي عقلا ندارد؛ و از اين رو، در جدل قابل استفاده است. اما به نظر مي‌‌‌‌‌رسد اين اصل، يكي از يقينيات است و در برهان قابل استفاده مي‌‌‌‌‌باشد. در اين مقاله ابتدا ديدگاه مشهور فلاسفه نقد شده و نيز توجيهات مربوط به اين ديدگاه ناصواب ذكر شده است. در مرحله بعد، دو ديدگاه معاصر درباره معيار حسن و قبح عقلي، بررسي شده و در نهايت، ديدگاه «بديهي بودن حسن و قبح قضاياي ذاتي عقل عملي» برگزيده و تبيين شده است.

It is widely held by the philosophers that the principle of rational good and evil is an accepted truth and a view welcomed by all and it is reliable and a valid truth based solely on the views of the wise thinker; this is why it can be used in dialectics. However, it seems to be among the evident premises and thus being capable of being used in demonstrative reasoning. In this paper, first the widely held view of the philosophers has been studied and criticized and the pretexts of this undue view have been specified. Second, the two contemporary views on the criterion for the rational good and evil have been studied and finally the viewpoint that maintains “the good and evil of the inherent propositions of the experimental intellect is self-evident” has been chosen and explained.