اثر استرس ناشي از محروميت غذايي، بي عدالتي و بي ثباتي اجتماعي بر مقادير كمي و كيفي ليپوفوشين در مغز

Effect of stress due to food deprivation, social inequality and instability on brain lipofuscin levelsEffect of stress due to food deprivation, social inequality and instability on brain lipofuscin le

مقدمه: شواهد متعددي بر ارتباط نابرابري ها و بي عدالتي اجتماعي با سطح سلامتي و طول عمر افراد دلالت مي كند. در مطالعه حاضر اثرات محروميت و نابرابري غذايي و بي-ثباتي در موقعيت اجتماعي بر تشكيل رنگدانه ليپوفوشين به صورت هيستوپاتولوژيك و بيوشيميايي در موشهاي Balb/C با رعايت اصول اخلاقي كار با حيوانات، مورد بررسي قرار گرفت. روش‌ ها: 36 سر موش نر در 6 گروه مختلف قرار گرفته، سپس استرس هاي مختلف (محروميت، نابرابري غذايي و تغيير همخانه) به مدت 2 هفته طبق دستورالعمل مربوطه در اين گروه ها اعمال شد. ميزان كمي ليپوفوشين در هموژنات يك نيمكره از بافت مغز با روش شن1 اندازه گيري شد. نيمكره ديگر جهت بررسي كيفي تجمع گرانول هاي ليپوفوشين با ميكروسكوپ فلورسنت و نيز در رنگ آميزي پريوديك اسيد شيف با ميكروسكوپ نوري بررسي شد. يافته ها: در اين مطالعه محروميت غذايي به تنهايي تفاوتي در ميزان كمي ليپوفوشين ايجاد نكرد، اما در گروه هاي محروميت و نابرابري غذايي ميزان ليپوفوشين نسبت به گروه كنترل بيشتر بود (0/05 > P)، نيز در شرايطي كه ناپايداري در موقعيت اجتماعي بدون محروميت غذايي اعمال شد، افزايش ميزان كمي ليپوفوشين نسبت به گروه كنترل معنادار بود (0/001 > P). هنگامي كه هر سه استرس اجتماعي به طور همزمان اعمال شد، تغييرات در تجمع ليپوفوشين شديدتر بود. در بررسي نمونه هاي بافتي با ميكروسكوپ پيدايش رنگدانه ليپوفوشين در شرايط آزمايش احراز شد. نتيجه گيري: فقر، بي عدالتي و عدم ثبات اجتماعي، بخصوص زمانيكه همزمان اعمال شوند، مي توانند موجب افزايش ليپوفوشين در بافت مغز شود كه با توجه به نقش اين ماده در ايجاد پيري، احتمال پيدايش پيري زودرس در اثر مواجهه با استرس هاي اجتماعي مطرح مي باشد.

Introduction: Several reports show a relationship between health equity, and health status and longevity of individuals. In this study, effects of food deprivation, inequality and social instability were investigated on the formation of lipofuscin pigment in Balb/C mice by histopathological and biochemical methods. Methods: Thirty-six male mice were divided into 6 groups, then different kinds of stress (food deprivation, inequality and cage-mate change) were implemented on these groups for 2 weeks according to the protocol. Lipofuscin was biochemically measured in the brain homogenate of one hemisphere by Shen’s method. The other brain hemisphere was used to qualitatively investigate the accumulation of lipofuscin by fluorescent microscope and it was also stained with periodic acid Schiff and examined with light microscope. Results: Food deprivation alone did not cause significant differences in the amount of lipofuscin, but in food deprived and inequality experienced animals the amounts of lipofuscin was well above controls (P < 0.05); moreover, in the mice, which merely experienced unstable social status, the increase of lipofuscin was significant compared to the controls (P < 0.001). When all of three social stresses were applied simultaneously, lipofuscin changes were more obvious. The microscopic examination of tissue samples showed accumulation of lipofuscin in test conditions. Conclusion: Food deprivation, injustice and unstable social status, especially when are applied simultaneously, can increase brain lipofuscin levels. Considering the role of this pigment in aging, the probability of appearance of early aging can be considered after exposure to social stress.