بررسي مقايسه‌اي تحول اخلاقي، نوع دوستي و خودكارآمدي اجتماعي در دانش‌آموزان تيزهوش و عادي دبيرستان‌هاي شهر اروميه در سال تحصيلي 91-90

The comparison of moral development, altruism and social self-efficacy in gifted and normal female high schools in Urmia

هدف پژوهش حاضر، بررسي مقايسه‌اي تحول اخلاقي، نوعدوستي و خودكارآمدي اجتماعي در دانش‌آموزان دختر دبيرستاني تيزهوش و عادي شهر اروميه در سال تحصيلي 91-90 مي‌باشد. نمونه آماري شامل 385 دانش‌آموز عادي و225 دانش‌آموز تيزهوش بود. در نمونه‌گيري از روش تصادفي چند مرحله‌اي استفاده شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، شامل دو پرسشنامه قضاوت اخلاقي"ما"(1981) و مقياس خودكارآمدي نوجوان "كنلي" (1989) بود. داده‌هاي پژوهش با استفاده از آزمونt مستقل تحليل شد. نتايج تحليل‌ها نشان داد كه بين دو گروه عادي و تيزهوش، از نظر تحول اخلاقي و نوعدوستي و خودكارآمدي اجتماعي (در هر 5 مولفه مربوط به خودكارآمدي اجتماعي) تفاوت معني‌دار وجود دارد و گروه تيزهوش در همه موارد ميانگين بالاتري نسبت به گروه عادي داشت.

This study was aimed at comaring moral development, altruism and social self-efficacy in gifted and normal female high school in urmia. The statistical population of this research was 14180 normal female high school student and 523 gifted female high school students in 2011-2012. 385 normal &225 gifted students were selected as the statistical samples through the multi stage random sampling method. The instruments included the moral judgment MA questionnaire and Connollyʹs adolescent social selfefficacy scale. Data analyzed by independent t-test. The results showed: there was significant difference between gifted and normal students in moral development, altruism and social self-efficacy (in all 5subscales relate to social self-efficacy).