بررسي تأثير تمرينات حركتي در محيط مجازي بر عملكرد اندام فوقاني كودكان مبتلا به فلج مغزي همي پارزي

Effects of movement practices in virtual environment on upper limb function of children with hemiparetic cerebral palsy

زمينه و هدف: واقعيت مجازی، تكنولوژی رايانه ای همراه با محيط و اشياء مجازی است كه افراد در آن قادر به دستكاری و تغيير محيط هستند. هدف اين مطالعه تعيين تأثير تمرينات حسی-حركتی در محيط مجازی بر عملكرد اندام فوقانی كودكان مبتلا به فلج مغزی همی پارزی بود.روش بررسی: تعداد 16كودك مبتلا به فلج مغزی همی پارزی از جامعه دردسترس شهراهواز در يك كارآزمايی بالينی تصادفی يك سويه كور در 2 گروه 8 نفره بررسی شدند (واقعيت مجازی و كنترل). برنامه درمانی شامل جلسات 5/1 ساعته تمرين در محيط مجازی و به مدت 4 هفته به صورت يك روز درميان بود. ارزيابی توسط ابزار كفايت حركتی برواينينكس- اوزرتسكی و فعاليت حركتی كودكان، قبل، بعد و3 ماه پس از اتمام مداخلات صورت گرفت. از نرم افزارSPSS-16 جهت انتخاب تصادفی نمونه ها و همچنين تحليل داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس در تكرار مشاهدات در سطح معناداری 05/0 استفاده گرديد.يافته­ ها: آناليز اطلاعات ابزارهای ارزيابی حاكی از اختلاف معنادار آماری گروه واقعيت مجازی نسبت به گروه كنترل بود (ابزار كفايت حركتی برواينينكس- اوزرتسكی: تغيير ميانگين سرعت و مهارت از 06/0±25/0 به 23/0±22/1 در جلسه پس از درمان). آناليز اطلاعات جلسه پيگيری ارزيابی نيز حاكی از عدم وجود تفاوت معنادار آماری بين جلسات پس از درمان و پيگيری در هر 2گروه مطالعه بود.نتيجه گيری: تكنولوژی واقعيت مجازی از طريق تمرينات شديد مكرر در يك محيط تعاملی و انگيزاننده ميتواند به عنوان يك روش درمانی مناسب در بهبود عملكرد اندام فوقانی كودكان مبتلا به فلج مغزی همی پارزی تلقی گردد.

Background and aim: Virtual Reality is a computer technology with virtual environment and objects, which people manipulate virtual environment through active participation. The aim of this study was to determine the effect of practice in virtual environment on upper limb function of children with spastic hemiparetic cerebral palsy.Materials and Methods: In this single blinded, randomized, controlled trial, 16 children with hemiparetic cerebral palsy were evaluated in a simple random sampling of Ahvaz city in 2 groups (virtual reality and control). Treatment protocol consisted of one and half hours sessions of practice in virtual environment for 4-week, every other day. Measures were conducted pre, post and 3-month after the treatment period by Pediatrics Motor Activity Log and Bruininks-Oseretsky Test of Motor proficiency. Sample randomization and data analysis by analysis of variance with repeated measures were conducted by SPSS-16 software in alpha level set at 0.05.Results: Subjects in virtual reality group showed significant improvement (p<0.01) in post-test measures (bruininks-oseretsky test of motor proficiency, speed and dexterity: mean change from 0.25±0.06 to 1.22±0.23). Results were retained for both groups in follow up session.Conclusion: Virtual reality technology through intensive and repetitive practice in an interactive and motivational environment is a promising method to improve upper limb function of children with hemiparetic cerebral palsy.