قدرت نرم رهبري و مردم ايران در مديريت ناآرامي ها

The Soft Power of the leadership and Iranian People in Managing Unrests: The Case of 2009 Presidential Elections

انتخابات 22 خرداد 1388 رياست جمهوري ايران، انتخاباتي شگفتانگيز، كمنظير و پراهميت بود؛ اما اتفاقات پس از آن باعث گرديد كه شيريني اين پيروزي بر كام ملت تلخ گردد و به ملت ظلم شود. اتفاقاتي كه ميتوانست هر نظامي را با چالش براندازي مواجه نمايد اما نظام با بهرهگيري از قدرت نرم خود توانست از اين وقايع به نفع خود بهره برده و آن را مديريت نمايد. پژوهشگران در اين مقاله درصدد پاسخ به اين سوال اصلي هستند كه مولفههاي قدرت نرم رهبري و ملت جمهوري اسلامي ايران در واپايش (كنترل) ناآرامي انتخابات سال 88 چه بوده است؟ براين اساس با استفاده از روش تحقيق توصيفي- تحليلي سعي شده به توصيف عيني، واقعي و منظم قدرت نرم رهبري و مردم جمهوري اسلامي ايران در مديريت ناآراميها پرداخته شود و ابزار جمعآوري اطلاعات در اين تحقيق كتابخانهاي و پرسشنامه است. محققان پرسشنامهاي با 13 سوال بسته را تنظيم كرده و در بين جامعه آماري 120 نفري جامعه نمونه 90 توزيع نمودهاند. يافتههاي تحقيق نشان ميدهد؛ برجستهسازي مشاركت سياسي، جلوگيري از انحراف، خطر دشمن، نقد منصفانه و گفتوگو، روشنگري ابعاد فتنه، اتمامحجت و فصلالخطابي قانون، بهعنوان مهمترين مولفههاي قدرت نرم رهبري در چارچوب شاخصها و ارزشهاي نرم ديني مردم، مانند قرآن، رهبري ولايتفقيه، فرهنگ بسيجي، عاشورايي و شهادتطلبي، مردمسالاري ديني و پايداري، ناآراميهاي انتخابات سال 1388 را مديريت كرد.

Iranian presidential election of 2009 was a surprising and unprecedented important one. The later events, however, turned it to bitter experience for Iranian nation. The post-election events could challenge the overthrow of system. Applying its soft power, however, the political system of IRI could manage them in its own benefits. The authors seek to find out the characteristics of the supreme leader and Iranian nation’s soft power. By applying a descriptive-analytical method and data collection through questionnaires and library sources, the authors have distributed a list of 13 questions among a sample of 90 persons out of a 120 statistical society. The findings shows that highlighting political participation, diversion prevention, the danger of enemy, fair criticism and dialogue, shedding light on the sedition dimensions, ultimatum and law’s reference were among the main factors of the leadership soft power. On the popular level, values such as Quran, the leadership of Velayat-e Faghih, Basiji and Ashuraai culture, martyrdom seeking, religious democracy, and steadfastness were basic elements of peoples’ soft power. By using such elements, altogether, the post-presidential elections were managed in 2009