نگرش احمد غزّالي به عشق بربنياد نظريه استعاره شناختي

Ghazzāli’s Viewpoint on Love Based on Cognitive Metaphor Theory

نظريه استعاره شناختي از ديدگاه‌هاي قابل توجه در زمينه تحقيقات زبان شناسي شناختي است كه با توجه به نگاشت‌هاي متشكل از دو قلمرو منبع و هدف، به بررسي و تحليل مفاهيم انتزاعي مطرح‌شده در زبان مي‌پردازد. هدف نگارندگان در اين مقاله بررسي مفهوم «عشق» برپايه بازيابي عناصر واژگاني در قلمروهاي حسي اين مفهوم در رساله سوانح العشّاق خواجه احمد غزّالي (520 ق) به منظور مشخص‌كردن شبكه‌هاي استعاري و كشف استعاره‌هاي كانوني و اصلي اين مفهوم و درنهايت رسيدن به ديدگاه نويسنده درباره عشق بوده‌است. نگارندگان با استفاده از نظريه استعاره شناختي به بررسي مفهوم عشق در متن فوق پرداخته و نشان داده اند كه ديدگاه غزّالي به عشق ديدگاهي زاهدانه و عابدانه است، نه عاشقانه.

Cognitive metaphor theory is an effective approach that studies the linguistic concepts by following the mappings which include source and target spheres. This article tries to examine the concept of “Love” in Sav?neh-al Oshagh by Ghazza?li. It starts with focusing on lexical elements that are characterized by their emotional sense, in order to discover their metaphorical networks and canonical metaphors, and recognize, finally, the viewpoint of the writer about the concept of love. The article concludes that Ghazz?li follows more the outlook of a devotee and ascetic than that of a lover.