مطالعه سلول‏هاي توليدكننده لعاب (Mucous cells) در كپور ماهي پرورشي (Cyprinus carpio) و واكنش آنها در برابر فاكتورهاي فيزيكي و شيميايي

The study of mucous cells in Cyprinus carpio reactions to physical and chemical factors

سلول‏هاي توليدكننده لعاب در بخشي از اپيدرم كپور‌ماهي پرورشي (Cyprinus carpio) و تغييرات آنها در طول زمان پس از مرگ ماهي بررسي شد. همچنين رفتار اين سلول‏ها در مقابل فاكتورهاي خارجي مانند حرارت وآنتي‏اكسيدان‏هاي معدني و آلي (بي‏سولفيت سديم و هيدروكينون) و احتمال استفاده از اين سلول‏ها به عنوان معرف و شاخص زمان مرگ ماهي و تشخص احتمالي شرايط فيزيكي و شيميابي كه ماهي در آن مرده، بررسي شد. ماهي‏هاي مورد مطالعه از مزارع پرورش ماهي واقع در نيشابور تهيه گرديدند و در زمان‏هاي مختلف نمونه‏هايي از بافت پوششي ماهي تهيه گرديد و با استفاده از معرف‏هاي متفاوت و مورد استفاده در سيتوشيمي مانند پاس (PAS)، آلدييدفوشين، كارمين و آبي‏متيلن، رنگ‏آميزي شد. نتايج حاصل از تحقيق نشان دادند كه با افزايش درجه‏حرارت و كاهش اكسيژن (در آب ساكن) سرعت نابودي سلول‏ها ي اپيدرمي افزايش مي‏يابد. آخرين سلول‏ها بعد از حدود 130ساعت در اپيدرم در جريان آب تازه و حرارت 17 تا 18 درجه نابود مي‏شوند. در دماي 25 درجه، سرعت نابودي آنها به دو برابر افزايش پيدا مي‏كند. تزريق آنتي‏اكسيدان‏هاي به كار برده شده نه تنها تاثيري در افزايش مقاومت سلول‏ها نداشتند، بلكه مقاومت آنها را به شدت كاهش دادند به شكلي كه پس از 90 ساعت، اندكي از سلول‏هاي لعابي باقي مي‏ماند. به نظر مي‏رسد كه با توجه به نتايج كسب شده، روش بررسي سلول‏هاي توليدكننده لعاب در اپيدرم ماهيان مي‏تواند به‏عنوان يك شاخص براي تشخيص زمان مرگ ماهي مورد استفاده قرار گيرد در اين ميان، بهترين نتيجه را آلدييدفوشين با فيكساتور بوين ارايه مي‏دهند.

This study investigates the mucous cells position in fish epidermis and specifically in the part of epidermis that covers fish scales as well as their changes during the time after the fish death; it, also, discusses their behavior toward external (outsider) factors such as heat and mineral/organic antioxidants (Sodium Bisulfide and Hydrokinon). The question this study tried to answer was whether or not it was possible to use such cells as the indicator and index of the fish death time and perhaps, the physical and chemical conditions in which the fish has died. The Cyprinus Carpio was used as the subject of this study. Different methods with different indicators in cytochemistry such as PAS, Fuschin Aldehyde, Karmin and blue methylin were used. Among the indicators, the most fruitful result was shown by Fuschin Aldehyde with Bouin Fixator. The findings of the study indicated that the method of investigating mucous cells in fish epidermis could be used as an indicator to determine the fish death time in such a way that an increase in the temperature and decrease in the oxygen of unmoving water would accelerate the speed of such cells death. The last cells were found dead after about 130 hours in epidermis and in fresh water stream with a temperature between 17 and 18 degree centigrade. In 25 degree centigrade, the death speed doubled. Not only did the antioxidant injection have any effect on increasing the cells resisting power, but it decreased it severely to the effect that there were no mucous cells after 90 hours. Such effect can emanate from severe changes in the PH of the body liquid and interference in biological reactions of the fish body.