تبيين سياست خارجي آمريكا در مديريت تحولات انقلابي- عربي: از سازه انگاري تا رويه ها و كنش هاي مبتني بر معناهاي بيروني

Explaining Americaʹʹs Foreign Policy in theM of the Revolutionary- Arabic Transformations: From Constructivism to Procedures and Practices Based on External Meanings

سياست خارجي آمريكا در بحبوحه به وقوع پيوستن تحولات انقلابي عربي، در مسيري از ايتلاف تا يكجانبه گرايي رقم خورده است. اساساً اتخاذ اين گونه استراتژي در سياست خارجي ايالات متحده آمريكا، از يك سو، مبتني برمعناسازي نرم در منطقه خاورميانه در قالب حركت هاي ايتلافي و چندجانبه از جمله بسط صلح، امنيت و هنجارهاي اخلاقي جهان شمول رخ مي دهد و از طرف ديگر يكجانبه گرايي است كه پارادوكس ديالكتيك كنترل اذهان عمومي را به منظور تداوم منافع مادي و بسط هژموني در رفتار خارجي اين كشور آشكار ساخته است. بدين‌گونه ايالات متحده به منظور مديريت بر تحولات انقلابي عربي نيز اين رويكرد ديالكتيكي را اتخاذ نموده است. حال سوالي كه مطرح مي شود اين است كه اساساً اين سبك مديريت بر تحولات كنوني منطقه خاورميانه را مي توان صرفا با تكيه بر منابع داخلي شكل دهنده به هويت اين كشور تبيين نمود؟ مقاله به اين نتيجه مي‌رسد كه در كنار توجه به منابع معنايي داخلي شكل دهنده به سياست خارجي دولت آمريكا، بايستي به واكاوي رويه ها و كنش هايي پرداخت كه لزوماً ملهم از منابع معنايي داخلي اين كشور نيز نيستند. اين پژوهش به لحاظ روشي از يك روش كيفي مبتني بر تحليل و توصيف و به لحاظ گردآوري اطلاعات از منابع استنادي (كتابخانه اي) و مجازي استفاده خواهد كرد.

Americaʹs foreign policy in the thick of happening of the revolutionary-Arabic transformations is marked in the route from the alliance to unilateralism. Basically, adopting this kind of strategy in foreign policy of the United States of America, on the one hand, is based on soft meaning-making in the Middle East, that occurs in the form of coalition and multilateral movements, including expansion of peace, security and universal moral norms and on the other hand, is unilateralism which has revealed dialectical paradox of control public opinion in order to continue material interests and expansion of hegemony in the conduct of its foreign behavior. Thus the United States has also adopted this dialectical approach in order to manage the revolutionary- Arabic changes. Now this question arises that basically this style of management on transformations in the Middle East can be explained by relying solely on internal resources shaping the identity of this country? This paper will conclude that in addition to the internal meaningful resources shaping the foreign policy of America, analysis of procedures and practices that does not necessarily derived from sources inside the country should also be considered. Methodically, this study uses a qualitative approach based on analyzing and describing and in terms of gathering information will use of citation (libraries) and virtual sources.