مقايسه فعاليت حياتي سلول‌هاي تك‌هسته اي خون محيطي زنان باردار سالم و مبتلا به ديابت بارداري

Comparison of peripheral blood mononuclear cells viability in healthy pregnant women and patients with gestational diabetes mellitus

مقدمه و هدف: ديابت حاملگي(GDM) به‌صورت عدم تحمل گلوكز با شدت متفاوت است كه اولين‌بار در دوران بارداري آغازشده يا تشخيص‌داده‌مي شود. ايمونوپاتولوژي اين بيماري به‌خوبي شناخته نشده‌است. ايمني سلولي متفاوت به‌ويژه تعداد لكوسيت و زيررده ها در اين بيماري گزارش‌شده‌است. با توجه به اهميت سيستم ايمني و به‌ويژه سلول‌هاي تك‌هسته خون محيطي (PBMC) در پاتوژنز ديابت بارداري، مطالعه حاضر با هدف مقايسه فعاليت حياتي سلول‌هاي تك‌هسته خون محيطي زنان باردار سالم و مبتلا به ديابت بارداري انجام‌گرفت. مواد و روش‌ها: طي يك مطالعه مورد- شاهدي، از 37 زن باردار سالم و 37 زن مبتلا به ديابت بارداري، نمونه خون جمع‌آوري‌شد و سلول‌هاي تك‌هسته خون محيطي جداسازي شدند؛ سپس اين سلول ها به‌مدت 48 ساعت، در حضور و عدم حضور ميتوژن (PHA) كشت‌داده و درنهايت با استفاده از روش MTT فعاليت حياتي دو گروه سنجيده و اندكس تحريكي دو گروه مقايسه‌شدند و با آزمون آماري پيرسون و اسپيرمن، همبستگي متغير ها بررسي‌شدند. نتايج: ميان دو گروه از نظر سن، شاخص توده بدني و سن حاملگي، تفاوتي معني‌دار وجودنداشت. درصد اندكس تحريكي گروه مبتلا به ديابت بارداري و باردار سالم به‌ترتيب عبارت‌بود از 6/23± 37/ 134 و 5/31± 2/135. تفاوتي معني دار در اندكس تحريكي (SI) سلول هاي PBMC زنان مبتلا به ديابت بارداري و باردار سالم مشاهده‌نشد (P=0.89) . نتيجه‌گيري: فعاليت حياتي سلول هاي PBMCزنان مبتلا به ديابت بارداري در سه ماهه سوم بارداري با بارداري طبيعي، تفاوتي معني دار نداشت.

Background and Objective: Gestational diabetes mellitus (GDM) is defined as glucose intolerance of variable severity with onset or first diagnosis during pregnancy. Immunopathology of GDM is not well known. Different parameters of cellular immunity, particularly leukocyte count and subset have been reported. Considering the importance of the immune system, particularly peripheral blood mononuclear cells (PBMC) in the pathogenesis of gestational diabetes, the aim of this study was to investigate the viability of peripheral blood mononuclear cells (PBMC) in patients with GDM in comparison with healthy pregnant women. Materials and Methods: During a case -control study, 37 pregnant women with GDM and 37 healthy pregnant women in gestational age 28-36 week were recruited. Fasting venous blood was collected from all subjects. PBMC was separated from ficoll density-gradient centrifugation. Cells were suspended in culture medium RPMI 1640, 10% FBS and cultured in the absence and presence of PHA in 96-well plate (1* 106 cells/ml) at 37 °C and 5% CO2 for 48 h. Cell viability was assessed with MTT assay. Stimulation index was calculated and compared between groups. Results: There was no significant difference for age, body mass index, and gestational week in the two groups. Stimulation index of PBMC in GDM and control groups were 134.37 ±23.6 and 135.2± 31.5, respectively. There was no significant difference for stimulation index of PBMC in GDM women compared to their matched control subjects. Conclusion: These results show that there was no significant difference in peripheral blood mononuclear cellʹs viability in GDM women as compared to healthy pregnant women.