لغزشهاي بياني و زباني در شعر محمدعلي بهمني

Lingual Weaknesses in the Poetry of Mohammad Ali Bahmani

شعر معاصر در كمتر از يك قرن، تغيير و تحولات فراواني را تجربه كرد؛ تجربه اي كه آن را از نوپايي به ثبات و پايداري رساند و اينك وقت آن رسيده كه بدون حب و بغض، به ارزيابي و داوري آن پرداخت. بايد گفت كه نگاه تمجيدي و طرد و رد آن، ديگر از رواج افتاده و بايد به صورت بي-طرفانه به شناخت و پژوهش آن پرداخت. سوال اصلي اين پژوهش اين است كه مختصات بياني و لغزشهاي زباني در شعر بهمني ، چگونه منعكس شده است؟ محمدعلي بهمني، از شاعران نوپرداز است كه هم شعر نو و هم در قالب سنتي، بالاخص غزل نو فراوان دارد. واقعيت آن است كه از منظر ملاحظات سلامت و اعتدال يا لغزش و خطاي زباني ، در شعر او، لغزشهاي زباني و دستوري، عروضي وفني مشهود است. برخي از اين خطاها، برگرفته از زبان عاميانه و محاوره و گفتاريست و برخي ديگر، ظاهراً در فقدان پشتوانه سنت فرهنگي و ادبيي است كه شاعر، زياد از آنها بهره نگرفته است. در توصيف شعر او نيز ميتوان به وجود سادگي و صميمت، تكرار، ساختارهاي نحوي امروزي و ... نيز اشاره كرد. تا حدا امكان سعي شده در مقاله، از داوريهاي جانبدارانه، خودداري شود و بيشتر به صورت توصيفي و با ذكر شاهد مثال و با استناد به منابع مختلف، ويژگيهاي بياني و زباني و ضعف و خطاهاي مربوط را در شعر بهمني، طبقه بندي و ارايه شود.

Contemporary poetry has experienced a lot of changes in less than a century. Such an experience brought with it stability and durability, and now it is a right time to evaluate and judge it without our likes or dislikes. It should be stressed that it has fallen out of vogue to deal with the rejection and praise of it, thus we should examine it impartially. The main research question of this study is related to how the lingual slips and expressive peculiarities are reflected in Bahmaniʹs poetry. Mohammad Ali Bahmani is one of the modernist poets who has composed both in free verse and in traditional forms and especially reputed with his many new Ghazals. The plain truth is that, taking his health concerns and moderation or his lingual errors and slips into our account, one can observe conspicuous lingual and grammatical, prosodic and technical errors in his poetry. Some of these errors are derived from the slang and colloquial speech, and others are seemingly due to lack of the credit of the cultural and literary tradition from which the poet has not duly benefited. It is possible to describe his poetry as having simple, sincere, repetitious, syntactic structures that are noted today. The paper attempts to maximumally avoid biased judgments and aims at classifying and presenting both the expressive and lingual characteristics, and the weakness and the related errors of Bahmaniʹs poems using description and illustration and relying on various resources.