بررسي شيوع انواع فنوتيپ‌هاي سندرم تخمدان پلي‌كيستيك در زنان ساكن منطقه‌ي جنوب غربي ايران: مطالعه‌ي مبتني بر جمعيت

The Prevalence of Various Phenotypes of Polycystic Ovary Syndrome: a Community-Based Study in Southwest of Iran

مقدمه: داده‌هاي بسيار كمي در مورد شيوع سندرم تخمدان پلي‌كيستيك در سطح جامعه وجود دارد؛ ناهمگوني معيارهاي تشخيصي و فقدان توافق بين‌المللي براي هر يك از معيارهاي تشخيصي در پژوهش‌هاي مبتني بر جمعيت، مقايسه‌‌ي داده‌هاي موجود را دشوار نموده است. هدف پژوهش حاضر ارزيابي شيوع فنوتيپ‌هاي مختلف سندرم تخمدان پلي‌كيستيك در يك مطالعه‌ي مبتني بر جمعيت وسيع در جنوب غربي ايران بود. مواد و روش‌ها: با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي احتمالي چندمرحله‌اي چند طبقه‌اي، 646 زن واقع در سن باروري وارد اين مطالعه شدند. شيوع فنوتيپ‌هاي مختلف سندرم تخمدان پلي‌كيستيك تشخيص داده شده بر اساس معيار روتردام با استفاده از ارزيابي شاخص‌هاي سونوگرافي، پروفايل هورموني و شرح‌حال باليني اندازه‌گيري گرديد. يافته‌ها: شيوع تخميني سندرم تخمدان پلي‌كيستيك در مطالعه‌ي حاضر بر اساس معيار روتردام %1/14 (85=تعداد) بود، و زناني كه هيچ‌يك از علايم سندرم تخمدان پلي‌كيستيك را نداشته و به طور كامل سالم بودند %3/46 (279=تعداد) از نمونه‌ها را تشكيل مي‌دادند. از ميان مبتلايان 11 زن هر سه معيار (A)، 19 زن اختلالات قاعدگي و هيپرآندروژنيسم باليني/آزمايشگاهي(B)، 42 زن هيپرآندروژنيسم باليني/آزمايشگاهي و تخمدان‌هاي حاوي كيست‌هاي متعدد در سونوگرافي (C)، و 13 زن اختلالات قاعدگي و تخمدان‌هاي حاوي كيست‌هاي متعدد در سونوگرافي (D) داشتند. نتيجه‌گيري: با توجه به اين‌كه در پژوهش حاضر شايع‌ترين علامت‌ها در زنان مبتلا به سندرم تخمدان‌پلي‌كيستيك به ترتيب هيپرآندروژنيسم، تخمدان‌هاي حاوي كيست‌هاي متعدد در سونوگرافي و اختلالات قاعدگي بود، بررسي روي اولويت انجام ارزيابي‌هاي پاراكلينيكي با استانداردهاي جهاني در تشخيص بيماري در ايران مورد نياز مي‌باشد.

Introduction: There is very little information about the prevalence of polycystic ovary syndrome at the community level; heterogeneity in diagnostic criteria and lack of universal agreement on the definition of each criterion for population based studies complicate comparability of existing literature. This study aimed to assess the prevalence of different phenotypes of polycystic ovary syndrome in a large community-based study conducted in the southwest of Iran. Materials and Methods: A total of 646 reproductive-aged women were randomly selected using the stratified, multistage probability cluster sampling method. The prevalence of polycystic ovary syndrome according to the Rotterdam criteria and its various phenotypes were estimated using universal assessment of ultrasonographic parameters, hormonal profiles and clinical histories. Results: The estimated prevalence of polycystic ovary syndrome in this population based study using the Rotterdam criteria was 14.1(n=85). There were 279 (46.3%) women who had no symptoms of polycystic ovary syndrome and were completely normal. Among women with polycystic ovary syndrome, phenotypes A, B, C and D were observed in 11, 19, 42 and 13 women, respectively. Conclusions: The most common symptoms observed in this study in order of frequency were hyperandrogenism, polycystic ovary on sonography and menstrual disorders, indicating the need for more studies on the priority of paraclinical assessment, based on universal agreement on definitions for the diagnosis of polycystic ovary syndrome.