نقد نظريه ممنوعيت قضاوت زنان از منظر فلسفه فقه

A Critical Study of Women’s Judgment Prohibition Theory from Jurisprudence Philosophy Perspective

شايستگي زنان براي قضاوت از جمله موضوعاتي است كه مورد توجه بسياري از پژوهشگران قرار گرفته و صاحب نظران حوزه هاي فقه، حقوق، علوم قرآني و حديث و ... تلاش كرده اند تا شايستگي زنان را براي تصدي منصب قضاوت مدلل و مستند ساخته، ادله ديدگاه مقابل را نقد كنند. اين نوشتار با توجه به پژوهش هاي انجام شده، تلاش دارد تا از منظر ديگري به موضوع بنگرد و در اين راستا، موضوع را از زاويه فلسفه فقه مي نگرد و تلاش مي كند تا اهميت كاوش هاي عقلي را در فقه نشان داده و خلا تمسك به احكام عقلي را در فقه و به ويژه بحث حاضر نمايان سازد و به عنوان نتيجه، صدور چنين فتاوايي را در گستره فقه ناشي از ناكارآمدي اجتهاد عقل ستيز مي داند كه در نتيجه وجهه شرع را نيز مخدوش خواهد ساخت.

Women as judges has been one of the most challenging subjects in Shiite Jurisprudence (Fiqh), Law, Qurʹanic Sciences, Hadith, and other fields. Some researchers in these fields have studied the women capacity for judgment and have tried to criticize the conventional approach in Shiite Jurisprudence that denies womenʹs capacity to judge. This paper seeks to address the subject from a new perspective, i.e. the philosophy of Fiqh, and highlights the importance of Fiqh philosophy in Shiite jurisprudence, suggesting that this gap is created due to ignoring reasoning in Shiite jurisprudence. Finally, it is concluded that the issuance of such judicial decrees (Fatva) in Shiite Jurisprudence is rooted in the inefficacy of anti-rational Jurisprudence (Ijtihad) which can discredit Sharia as well