مديريت ارتباط با دانشجو: رويكردي نوين در تعالي آموزش عالي (مورد مطالعه: دانشگاه يزد)

Student relationship management: A new approach in higher education ascendency (Case study: University of Yazd)

افزايش كيفيت آموزش و خدمات آموزشي از اهداف اصلي نظام آموزشي در هر كشور است. دانشگاه ها به عنوان سازمان هاي ارايه دهنده اين خدمات در عالي ترين سطح، پذيراي گروه هاي مختلف دانشجويان و دانشپذيران مي باشند و لذا جلب رضايت آنان و بهبود و ارتقاي سطح رابطه با آنان از طريق فرآيند مديريت ارتباط با دانشجو (SRM) مي تواند زمينه ساز تحقق اهداف نظام آموزشي و تعالي آموزش عالي شود. SRM مي‌تواند از طريق نظام مند نمودن فرآيندها و بهبود اطلاع رساني، ادراك دانشجويان از عدالت را بهبود بخشد و همين امر موجب افزايش رفتار شهروندي دانشجويان و كاهش رفتارهاي مخرب آن ها مي گردد. در اين مطالعه ابتدا از طريق تحليل عاملي ابعاد SRM شناسايي و معرفي شد و سپس چارچوب مفهومي پژوهش توسط مدل يابي معادلات ساختاري و به كمك نرم افزار ليزرل مورد آزمون قرار گرفت. نتايج نشان داد كه SRM رابطه مثبت و مستقيمي با انواع عدالت اعم از توزيعي، رويه اي و مرواده اي دارد. همچنين رابطه معكوسي بين عدالت رويه اي و مرواده اي با رفتار مخرب دانشجويان وجود دارد. از سوي ديگر بين عدالت رويه اي و مرواده اي ادراك شده با رفتار شهروندي دانشجويان، رابطه مستقيمي مشاهده شد.

the increase in the quality of training and training services is one the main purposes of training system in every country. Universities as the organizations presenting these services in the highest level, welcome different groups of students, so attracting their satisfaction and improving the level of relationship with them through Student Relationship Management (SRM) can be the context of achieving the goals of training system and its ascendency. SRM can improve the perception of students from justice through the systematizing processes and improving informing and this matter leads to increase in studentsʹ citizenship behavior and decrease in their misbehaviors. In this study, at first, the dimensions of SRM were identified and introduced with factor analysis. Then, research conceptual framework were tested with structural equation modeling and with the help of LISREL software. The results showed that SRM has a positive and direct relationship with types of justice such as distributive, procedural and interactional. Also, there is a reverse relationship between procedural and interactional justice and studentsʹ misbehavior. On the other side, there is a direct relationship between perceived procedural and interactional justice and studentsʹ citizenship behavior.