اثر حمايت از بخش كشاورزي بر امنيت غذايي در ايران

Effects of Agriculture Sector Total Support Estimate on Food Security in Iran

باتوجه به اهميت بخش كشاورزي در توليد، اشتغال و ايجاد امنيت غذايي، كشورهاي مختلف جهان، اعم از توسعه‌يافته يا در حال ‌توسعه، به روش‌هاي گوناگون اين بخش را حمايت مي‌كنند. در اين مطالعه، اثر سياست‌هاي حمايتي دولت بر امنيت غذايي كشور در قالب الگوي VECM در دوره زماني 1368-1388 بررسي شده ‌است. نتايج مطالعه بيانگر اثر مثبت سياست‌هاي حمايتي دولت بر شاخص امنيت غذايي كشور در دوره تحت بررسي است. بر اين اساس، به ازاي افزايش يك درصدي حمايت‌هاي بخش كشاورزي، شاخص امنيت غذايي 005/0 درصد افزايش خواهد داشت؛ بنابراين هدف از اعمال سياست حمايت از توليدكنندگان بخش كشاورزي، كاهش هزينه‌هاي توليد و افزايش كيفيت و بهره‌وري ضروري است؛ همچنين تشويق سرمايه‌گذاري بخش‌ خصوصي در بخش كشاورزي و گسترش صنعت بيمه محصولات كشاورزي از اهميت ويژه‌اي برخوردار است؛ زيرا باعث كاهش ريسك و نبود حتميت درآمدي و تشويق كشاورزان در راستاي توليد بيشتر و بهتر محصولات و افزايش حاشيه امنيت غذايي مي‌شود.

Considering the importance of agriculture sector for production, employment and establishing food security, different countries include developed and developing ones, support mentioned sectors in various ways. Present study investigates the effects on government support policies on Iranʹs food security using VECM and time series data of 1990-2010. Results revealed that government support policies had direct effect on Iranʹs food security index. Hence, one percent increase in agriculture sector supports improves food security by 0.005 percent. it is so necessary to adopt the policies for supporting producers in agriculture sector in order to reduce production costs and improve quality and productivity.also, increasing private sector willing for investing in agriculture sector and expanding agriculture commodities insurance for reducing risks and uncertainty and Persuasion farmers for producing more and better crops and enhancing food security, is evitable.