بررسي حساسيت كنتراست رنگي در كودكان مبتلا به اختلال خواندن

Evaluation of Color Contrast Sensitivity in Dyslexic Children

چكيده مقدمه: اگرچه توافق جامعي در مورد اهميت ادراك بينايي در فرآيند خواندن وجود دارد، نقش آن در ايجاد ديسلكسي شديدا مورد بحث است. به منظور دريافتن ارتباط ديسلكسي با نقايص ادراك بينايي به مقايسه حساسيت كنتراست رنگي اپوننت در كودكان مبتلا به ديسلكسي و كودكان سالم پرداخته ايم. مواد و روش?ها: 3 كودك ديسلكسيك و 3 كودك سالم در اين مطاله شركت داده شدند و پاسخ آن‌ها به تحريكات ايجاد شده توسط نرم افزار Pattern Generator در سه فركانس فضايي 5,8,18cpd ثبت شد. آزمون حساسيت كنتراست در هر فركانس فضايي در دو مرحله تشخيص ظاهر شدن خطوط(pattern detection) و درك تمايز رنگ (color discrimination) در دو زمينه زرد و آبي انجام گرفت. يافته‌ها: در مجموع تفاوت بين افراد نرمال و ديسلكسيك قابل توجه نبود و در اغلب موارد تفاوت معنا‌داري بين اين دو گروه ديده نشد. با اين حال افراد ديسلكسيك چه در زمينه زرد و چه در زمينه آبي در تست تشخيص ظاهر شدن خطوط حساسيت كاهش يافته‌اي را نشان دادند اما در آزمون درك تمايز رنگ نسبت به گروه كنترل حساسيت بهتري داشتند. بحث: نتايج حاصل از مقايسه افراد ديسلكسيك و گروه كنترل نشان داد حساسيت كنتراست رنگي شاخص تمايز دهنده‌ي مناسبي براي اين دو گروه نيست. بنابراين به نظر مي‌رسد در بيماران ديسلكسيك تمامي خصوصيات عملكردي سيستم بينايي متاثر نشده است. همچنين اين امكان وجود دارد كه در بيماران ديسلكسيك با وجود طبيعي بودن پاسخ‌هاي پايه و اوليه بينايي، پاسخ‌هاي ادراكي متفاوتي نسبت به افراد نرمال داشته باشيم. كليدواژه‌ها: ديسلكسي، بينايي، حساسيت كانتراست، تضاد رنگي

Abstract Introduction: Although there is a broad consensus about the importance of visual perception in reading, its role in the development of dyslexia is highly debated. In order to understand the relationship between dyslexia and disorders of visual perception, we have compared color opponent contrast sensitivity in dyslexic children with that in normal subjects. Materials and methods: 3 dyslexic and 3 normal children participated in this study. Their responses to stimuli, evoked by means of a pattern-generator software, were recorded in three spatial frequencies: 5, 8, and 18 cycles per degree (cpd). In each spatial frequency, the contrast sensitivity test was executed in two different levels (pattern detection and color discrimination) once in yellow background and once again in blue background. Results: In general, there was no significant difference between dyslexic and normal children in almost all the tests performed. Nevertheless, dyslexic subjects have shown reduced sensitivity in pattern detection both in yellow and blue backgrounds, yet they had better sensitivity than normal subjects in color discrimination. Conclusion: The results from comparison between dyslexic and control groups showed that color contrast sensitivity cannot be a proper differential indicator for dyslexia. It suggests that dyslexia does not affect all functions of the visual system. Individuals with dyslexia, however, may have anomalous perceptual responses albeit normal basic and primary visual functions. Key Words: Dyslexia, Vision, Contrast Sensitivity, Color Opponent