تاثير برنامه تعادلي ستاره بر بازتواني آسيب اسپرين مچ پا

The Effect of Star Excursion Balance Training on Ankle Sprain Injury Rehabilitation

چكيده مقدمه: شواهد پژوهشي نشان مي‏دهد كه ميزان ناهنجاري‏هاي قامتي به خصوص در افراد جوان، در حال افزايش است. ستون فقرات به عنوان محور اصلي بدن شناخته شده و نقش حياتي آن حايز اهميت است، چرا كه هر گونه آسيب و تغيير شكل آن باعث اختلال در عملكرد بدن مي‏گردد. هدف از اجراي اين پژوهش بررسي ناهنجاري‏هاي قامتي و ارتباط آن‏ها با سن و جنسيت در دانش‏آموزان ابتدايي شهر تهران مي باشد. مواد و روش‌ها: تعدا 16 نفر از ورزشكاران غير حرفه‌اي مبتلا به اسپرين يك جانبه مچ پا در اين تحقيق شركت و يك دوره فيزيوتراپي را به مدت 12 جلسه سپري كردند. بعد از اطمينان از راه رفتن بدون درد، از آزمون تعادلي ستاره كه به‏عنوان يك برنامه بازتواني در درمان اسپرين مچ پا گزارش شده، به‏عنوان برنامه بازتواني به مدت 4 هفته استفاده و براي ارزيابي ميزان تاثير برنامه بازتواني از آزمون تعادلي ايستادن روي يك پا استفاده گرديد. ميزان آسيب مجدد بعد از يك سال ثبت گرديد. از آزمون تي وابسته براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه برنامه تعادلي ستاره‌اي بر بازتواني موثر بوده بگونه‌اي كه بعد از دوره بازتواني، ميانگين نتايج آزمون تعادلي ايستادن روي يك پا بطور معناداري بيشتر از دوره قبل از بازتواني بود ( 001/0 < P). بعد از يك سال، 3 نفر از آزمودني‌ها مجددا به اسپرين مچ پا مبتلا شدند نتيجه‌‌گيري: با توجه به مثبت بودن برنامه تمرين تعادلي ستاره بر بازتواني اسپرين مچ پا، اين برنامه مي‌تواند به‏عنوان پايه اي در تسريع روند بهبودي و بازگشت مجدد آسيب قرار گيرد كليد واژه‌ها: اسپرين مچ پا، بازتواني، ريتم هاي روزانه، تمرين تعادلي ستاره

Abstract Introduction: A sprained ankle is one of the most common injuries which due to an impairment of proprioceptive receptors and decreases the stability. Therefore the risk of re- injury is high. The aim of this study was to investigate the effect of star excursion balance training (SETB) on ankle sprain rehabilitation. Materials and methods: Sixteen non-professional athletes with history of unilateral ankle sprain which reported no history of neurological or vestibular impairments were participated in this study (Mean age+/-SD; 24/2±2/7 years, weight +/- SD; 71/6±3/1 kg, height +/-SD; 177/2±3/4 cm). They were able to walk with no pain then admitted in twelve session’s physiotherapy. Star excursion balance training (SEBT) which reported as a more effective program to improve functional stability of the sprained ankle was used for 4-week as rehabilitation program. The single leg balance test was carried out to measure the effect of rehabilitation program, and re-injury rate after one year. Paired sample t-test was used for comparison of data mean. Results: Results showed the positive effect of rehabilitation program, which balance ability in post-test was significantly higher than pre-test (t=8.67, P < 0.001). One year after recording data, 3 re-injuries were reported. Conclusion: Due to positive effect of SETB on static balance and hence ankle sprain rehabilitation, this study could be a basis to accelerate the rehabilitation and decrease the re-injury rate. Key Words: Ankle Sprain, Rehabilitation, Circadian Rhythms, Star Excursion Balance training