تاثير دوازده هفته تمرينات ادراكي- حركتي بر تعادل پوياي پسران كم توان ذهني 11تا 14 سال

Effect of Perceptual-motor Training on Dynamic Balance in Boyes Aged 11-14 Years with Mental Retarded

چكيده مقدمه: توجه به كنترل پاسچر در افراد كم توان ذهني به دليل ضعف در اجراي وظايف تعادلي از اهميت بالايي برخوردار مي باشد. هدف پژوهش حاضر ارزيابي اثربخشي دوازده هفته تمرينات ادراكي- حركتي بر روي كنترل تعادل ديناميك دانش آموزان پسر داراي ناتواني ذهني مي باشد. مواد و روش?ها: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي مي باشد. 30 دانش آموز كم تواني ذهني با بهره هوشي بين 55 تا 70 و ميانگين سني4/1±7/12 سال به صورت نمونه گيري دردسترس انتخاب و در دو گروه كنترل و تجربي به طور تصادفي قرار گرفتند. قبل و بعد از تمرينات ادراكي- حركتي تعادل ديناميك آزمودني‌ها توسط دستگاه بايودكس مورد سنجش قرار گرفت. دوره تمريني 12 هفته، هفته‌اي سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقيقه بود. مولفه‌هاي ادراكي حركتي شامل تعادل ايستا و پويا، شناسايي جهات مختلف، شناسايي بدن، ادراك فضا، حركات هماهنگ و همزمان، ادراك بينايي، ادراك شنيداري، برنامه ريزي حركت ، برتري جانبي، مهارت‌هاي جابجايي و دستكاري بود. براي بررسي تفاوت بين پيش‌آزمون و پس‌آزمون از تست تي وابسته و براي مقايسه ميزان شاخص‌هاي تعادل و مقايسه شاخص‌هاي تعادل در دو گروه طي پس‌آزمون از آزمون آماري تحليل كواريانس يك سويه(ANCOVA) با سطح معناداري 05/0 استفاده شد. يافته ها: نتايج بيانگر بهتر بودن شاخص تعادلي قدامي- خلفي (003/0 =P ) و شاخص تعادلي كلي (017/0 = P) به طور معني داري طي پس-آزمون در گروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل بود. در حالي كه شاخص داخلي-خارجي پيشرفت معناداري را نشان نداد (155/0 = P). بحث: تمرينات ادراكي- حركتي استفاده شده در اين پژوهش سبب بهبود تعادل، به ويژه در جهت قدامي- خلفي در آزمودني هاي مورد پژوهش گرديد. كليدواژه‌ها: تمرينات ادراكي- حركتي، تعادل پويا، كم توان ذهني

Abstract Introduction: Attention to postural control in individuals with intellectual disability is an important issue due to lower performance in their balance. Present study was aimed to evaluate the effect of perceptual-motor training on dynamic balance in boy students aged 11 to 14 years with intellectual disability. Materials and methods: In this quasi experimental study, thirty students with intellectual disability (IQ between 55-70) and mean age+/-SD; 12.4+/-1.7 years were recruited. They all agreed to sign the consent form. Then they placed into experimental and control group, randomly. Before and after perceptual-motor training, dynamic balance was measured with Biodex medical system. Training program included three-session a week (45 min each session) for 12 weeks. Perceptual motor components including; static and dynamic balance, identifying different directions, body identification, space perception, coordinated and simultaneous movements, visual perception, auditory perception, motor planning, laterality, locomotor and manipulation skills. Paired sample t-test and one-way Analysis of Covariance (ANCOVA) were used to analyze data and assess the difference between pre and post training test. Significance level was set at 0/05. Results: Results of this study showed that the anterior-posterior balance index (P=0.003) and total balance index (P= 0.017) improved during post test in experimental group compared to control group. Although, medio-lateral balance index didn’t represent any prominent differences between groups (P=0.155). Conclusion: Perceptual-motor training used in this study could improve dynamic balance, especially in anterior-posterior direction in participants with intellectual disability. Key Words: Perceptual-motor training, dynamic balance, intellectual disability