مقايسه احساس تنهايي، سلامت رواني و خودكارآمدي در سالمندان

A Comparison of Loneliness, Mental Health and Self-efficacy of the Elderly

هدف پژوهش حاضر مقايسه احساس تنهايي، سلامت رواني و خودكارآمدي سالمندان ساكن خانواده با سالمندان سراي سالمندان شهراردبيل بود. روش پژوهش انتخاب شده در اين تحقيق از نوع مقطعي- مقايسه اي بود. جامعه آماري اين پژوهش را كليه زنان و مردان سالمند ساكن سراي سالمندان و كليه زنان و مردان سالمند ساكن در خانواده هاي شهر اردبيل در سال 1389 تشكيل مي دادند. نمونه اين پژوهش 150 نفر( 75 سالمند ساكن خانه سالمندان و 75 سالمند ساكن در خانواده) بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده هاي پژوهش از پرسشنامه احساس تنهايي دهشيري و همكاران، پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ و هيلر و پرسشنامه خود كارآمدي شرر و آدامز استفاده شده است.داده هاي پژوهش به وسيله تجزيه و تحليل واريانس چند متغييري مورد بررسي قرار گرفت. يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين سالمندان ساكن خانه سالمندان و سالمندان ساكن در خانواده ها از نظر احساس تنهايي، سلامت رواني و خودكارآمدي تفاوت معني داري وجود نتايج پژوهش نشان داد كه زندگي با ساير اعضاي خانواده بر سلامت جسماني و .(p < 0/ دارد ( 01 رواني سالمندان تاثير مثبت دارد. بنابراين با توجه به موقعيت رواني- فرهنگي سالمندان در ايران، بهترين مكان براي برآورده شدن نيازهاي روانشناختي آنان خانواده است

The purpose of the present research was to compare feelings of loneliness, mental health and selfefficacy of the elderly living with families and those residing in nursing homes in Ardabil. A crosssectional causal comparative research methodology was used. The study population comprised all the elderly men and women living either in nursing homes or with their families living in the city of Ardebil in 2010. The study sample of 150 elderly persons (75 of whom were nursing home residents and 75 others lived with their families) was selected using convenience sampling procedure. To collect research data the questionnaires tapping loneliness, mental health and self-efficacy were used. Data were analyzed with multivariate analysis of variance. The findings showed a significant difference in loneliness, mental health and self-efficacy between the elderly living in families and those living in nursing homes (p < 0/01). Results showed that living with other family members has a positive impact on the physical and mental health of the elderly. With regard to psychological and cultural status of the elderly in Iran, the family seems to be the best place to meet the psychological needs of the elderly