تحليل رابطه تحقيق محلي و گواهي

The Review of Connection between Local Inquiry and Testimony

در قانون آيين دادرسي مدني، تحقيق محلي در مبحثي مستقل از گواهي، بيان شده است، اما شباهت اين دو دليل سبب شده رابطه و معيارهاي تمايز آن دو محل بحث باشد. در اين مقاله، در يك بخش، نقش شرايط شاهد و شهادت و در بخش ديگر، نقش تعداد، جنسيت، محل و تشريفات را در تمايز اين دو دليل بررسي ميكنيم و به اين نتيجه خواهيم رسيد برخي عناصر تشكيلدهنده گواهي از جمله مستندبودن به علم ناشي از درك حسي، لزوم قصد مشاركت در اثبات واقعيت از طرفي و مقيدبودن تحقيق محلي به محل موضوع دعوا از طرف ديگر عواملياند كه در تمايز اين دو دليل، نقش عمده دارند. با وجود اين، در برخي مصاديق، عنوان هر دو دليل صدق ميكند و اين دو دليل با وجود قلمروهاي اختصاصي، قلمرو مشترك نيز دارند.

In the Civil Procedure Act of Iran, local inquiry is explained in a different chapter than the testimony. However, their similarity cast doubt whether any connection exists between these two evidences. In this article, I first study the role of witnesses and testimony conditions and then we review the role of numbers, gender, locality and ceremonies in separating these two evidences. It is concluded that some of elements of testimony such as being based on senses perception, the necessity of intention to provide the evidence on the one hand, and the tie of local inquiry with the scene of dispute on the other hand, have profound effects on the separation of these two evidences. But, in some instances, these two evidences have in real common scope.