بررسي اثر آنتي‌باكتريال اسانس دارچين (Cinnamon) بر رشد Porphyromonas gingivalis حاصل از پاكت‌هاي عميق بيماران مبتلا به پريودنتايتيس مزمن (in vitro)

Assessment of antibacterial effect of cinnamon on growth of porphyromons gingivalis from chronic periodontitis patients with deep pockets (in vitro)

  زمينه و هدف: پورفيروموناس ژينژيواليس همواره يكی از اصلی‌ترين عوامل ايجاد بيماری پريودنتال بوده كه برای مهار آن به صورت رايج از آنتی‌بيوتيك‌ها استفاده می‌گردد. عوارض متعدد داروهای سنتتيك و نيز گسترش مقاومت دارويی موجب تمايل به مواد ضدميكروبی با منشاً طبيعی مثل گياهان شده است. هدف از اين تحقيق بررسی اثر آنتی‌باكتريال اسانس دارچين در رشد اين باكتری، در پاكت‌های عميق بيماران مبتلا به پريودنتايتيس مزمن بود.   روش بررسی: در اين مطالعه تجربی آزمايشگاهی پس از نمونه‌برداری از پاكت‌های عميق بيماران مبتلا به پريودنتايتيس مزمن پيشرفته ، كشت و تشخيص باكتری با رنگ‌آميزی گرم و تست بيوشيميايی انجام شد. اسانس دارچين در غلظت‌های گوناگون ( mg/ml 1500و750،500،250، 250،10،50،100) با حلال روغنی تهيه و توسط ديسك در محيط كشت قرار داده شد. از ديسك آنتی‌بيوتيك‌های آموكسی‌سيلين، مترونيدازول، سيپروفلوكسازين، آميكاسين و جنتامايسين به عنوان كنترل مثبت و از ديسك بلانك آغشته به روغن (حلال) به عنوان كنترل منفی استفاده شد. سپس هاله عدم رشد در اطراف ديسك‌ها براساس متد انتشار ديسك و حداقل غلظت مهاركنندگی (MIC) و حداقل غلظت كشندگی (MBC) تعيين گرديد. برای مقايسه نتايج از تست One-way ANOVA استفاده شد.   يافته‌ها: نتايج نشان داد كه اسانس دارچين در غلظ ت mg/ml 750 MIC= ، اثر مهاركنندگی باكتری و در غلظت mg/ml 1500 MIC= اثر كشندگی نشان داد كه البته اين اثر در مقايسه با آنتی‌بيوتيك‌های رايج مورد استفاده (آموكسی‌سيلين، مترونيدازول)، بسيار ضعيف‌تر بوده است ( 001/0 P< ).   نتيجه‌گيری: بر طبق يافته‌ها، اسانس دارچين در محيط آزمايشگاهی اثر آنتی‌ميكروبيال بر روی ميكروارگانيسم پورفيروموناس ژينژيواليس حاصل از بيماران مبتلا به پريودنتايتيس دارد.

  Background and Aims : Antibiotics are commonly used for controlling the growth of porphyromons gingivalis (P.g) which is one of the most important etiologic factors in the periodontal diseases. Different side effects of synthetics and chemical drugs such as increasing the drug resistancy in the human pathogens have led to study on the herbal antibacterial effect. The aim of this study was to evaluate the antibacterial effect of cinnamon on the growth of porphyromons gingivalis in chronic periodontitis patients with deep pockets.   Materials and Methods: In this experimental study, samples were provided from patients having pockets. After culturing the microorganism and diagnosis of P.g by gram staining and biochemical tests, cinnamon in different concentrations (10, 50, 100, 250, 500, 750 and 1500 mg/ml ) with oil solvent were prepared and placed by disks in the cultures medium. Positive controls were amoxicillin, metronidazole, ciprofloxacin, amikacin and gentamycin . Oil was negative control. Then the plates were incubated for 24 hours in 37 0 C and then non-growth halos by disk diffusion method, MIC (Minimum Inhibitory Concentration) and MBC (Minimum Bactericidal Concentration) were determined. Data were analyzed using One-way ANOVA test.   Results: The results showed that the cinnamon at the concentration of MIC=750 mg/ml had the inhibitory effects of bacteria and at the concentration of MIC=1500 mg/ml had killing effect. However, this antibacterial effect compared with commonly used antibiotics (amoxicillin, metronidazole), was much weaker (P<0.001).   Conclusion: Cinnamon showed an antimicrobial effect on porphyromonas gingivalis in chronic periodontitis patients with deep pockets.