مقايسه استحكام باند سمان رزيني با كامپوزيت غير مستقيم آماده شده با توان‌هاي ليزر ER;YAG و سندبلاست

Comparison of the resin cement bond strength to an indirect composites treated by Er;YAG laser and sandblast

  زمينه و هدف: كامپوزيت‌های غيرمستقيم در تلاش برای غلبه بر محدوديت‌های كامپوزيت‌های مستقيم مثل انقباض پليمريزاسيون و درجه تبديل به پليمر طراحی شده‌اند. اما حصول چسبندگی مناسب سمان رزينی به كامپوزيت‌های غيرمستقيم دشوار است. اين پژوهش برای بررسی اثر آماده‌سازی با توان‌های مختلف ليزر Er;YAG بر استحكام باند سمان رزينی به كامپوزيت غير مستقيم و مقايسه آن با اثر سندبلاست بود.   روش بررسی: كامپوزيت Gradia GC به ابعاد 5×5×15 ميلی‌متر در مولد فلزی قرار گرفت طبق دستور كارخانه سازنده كيور شد. 24 بلوك تهيه شده و به صورت تصادفی در 12 گروه قرار گرفت. گروه 1 بدون تابش ليزر و بدون سندبلاست (گروه كنترل) و گروه‌های 2 تا 6 تابش 6-5-4-3-2 وات ليزر Er;YAG را دريافت كردند و گروه 7 سندبلاست شد. دو بلوك در هر گروه با سمان رزينی Panavia F.2.0. به هم متصل شدند. استوانه‌های حاصل از برش با ابعاد 1 ميلی‌متر مربع، در دستگاه سنجش استحكام باند ريزكششی با سرعت 5/0 ميلی‌متر در دقيقه تا نقطه شكست قرار گرفتند. اعداد حاصل تحت آناليز آماری Two-way ANOVA قرار گرفتند.   يافته‌ها: از آنجايی كه با انجام تست Two-way ANOVA ، Interaction بين گروه‌های تحت تابش ليزر و گروه‌های سندبلاست شده معنی‌دار بود ) 05/0 (P< ، بنابراين در هركدام از گروه‌های ليزر T-test انجام شد. نتايج T-test نشان داد كه درصورت كاربرد انرژی‌های ليزری كمتر از 150 ميلی ژول، انجام دادن مرحله سندبلاست يا انجام ندادن آن تفاوتی در استحكام باند حاصل ايجاد نمی‌كند. گروه تحت تابش ليزر 300 ميلی‌ژول استحكام باند پايين‌تری را نسبت به گروه بدون تابش ليزر نشان داد. ساير گروه‌ها تفاوت معنی‌داری با هم ندارند ) 05/0 (P> .   نتيجه‌گيری : كاربرد سندبلاست با متغيرهای مناسب، روش مناسبی برای بهبود استحكام باند است. درحاليكه كاربرد ليزر تأثيری در بهبود استحكام باند بين كامپوزيت غيرمستقيم و سمان رزينی نداشت.

  Background and Aims: Indirect composites are designed to overcome the shortcomings of direct composites such as polymerization shrinkage and low degree of conversion. But, good adhesion of resin cements to indirect composites is still difficult. This research was designed to assess the effect of different powers of Er;YAG laser compared with sandblasting. On the micro tensil bond strength of resin cement to indirect composites.   Materials and Methods: Specimens were prepred using dental resin composite (Gradia GC) and metallic mold (15×5×5 mm) and were cured according to the manufacturer’s instructions. 24 blocks were prepared and randomly divided into 12 groups. G1:no treatment (as control), G 2-6: Er; YAG laser irradiation (2, 3, 4, 5, 6 Watt), G7: sandblast. Two composite blocks were bonded to each other with Panavia F.2. resin cement. The cylindrical sections with dimensions of 1 mm were tested in a microtensile bond strength tester device using 0.5 mm/min speed until fracture points. Data were analyzed using 2-way ANOVA and T-test.   Results: Interaction between lasers irradiation and sandblast treatments were significant (P0.05) whether samples were sandblasted or not. Samples which received 300 mJ of laser showed lower bond strength compared with no laser treatment. Other groups showed no significant difference (P>0.05).   Conclusion: It seems that application of sandblast with proper variables, is a good way to improve bond strength.Laser application had no influence in improving the bond strength between the indirect composite and resin cement.