بررسي سطح آگاهي و ديدگاه و عملكرد دندانپزشكان و دانشجويان سال آخر دندانپزشكي درخصوص معاينات اكتشافي سرطان دهان در ايران، اصفهان سال 1390

Senior students\ʹ and Dentists’ knowledge, attitude and practice regarding oral cancer examination in Isfahan, Iran in 2011

  زمينه و هدف: دندانپزشكان دارای نقش حياتی در انجام معاينات برای تشخيص زود هنگام ضايعات سرطانی دارند. هدف از انجام اين مطالعه، بررسی سطح آگاهی و نگرش دندانپزشكان و دانشجويان سال آخر درخصوص سرطان دهان در اصفهان بود.   روش برررسی: پرسشنامه‌ای كه از پايايی و روايی آن از طريق تست‌های آماری و نظر كارشناسان اطمينان حاصل شد در بين دندانپزشكان عمومی و دانشجويان سال آخر توزيع گرديد. اين پرسشنامه شامل سؤالات آگاهی و نگرش‌سنج درخصوص تشخيص، ريسك فاكتور و پيش‌آگهی ضايعات مشكوك به بدخيمی در ناحيه دهان و حلق بود. فراوانی پاسخ‌های افراد شركت‌كننده درخصوص سؤالات نگرش و عملكرد (تنها برای دندانپزشكان) و جمع نمرات آگاهی استخراج و با كمك تست‌های آماری مقايسه‌هايی بين گروه‌های مختلف ازنظر جنس، سن، سابقه كار و نوع كار انجام شد. تست‌های آماری ANOVA ، مجذور كای، رگرسيون خطی و لوجستيك رگرسيون به كار رفت.   يافته‌ها: درمجموع 139 پرسشنامه از دندانپزشكان و 57 پرسشنامه از دانشجويان جمع‌آوری شد. نمره ميانگين آگاهی دندانپزشكان 41/5 از 13(79/7-03/5 CI95%= ) بود و تفاوت معنی‌داری در بين دندانپزشكان با توجه به سابقه كار آن‌ها مشاهده شد (001/0 P= ). تنها يك پنجم از آن‌ها معاينه سرطان دهان را برای بيماران بالای 40 سال خود انجام می‌دادند و تنها 34% نمره قابل قبول آگاهی را كسب كردند. آگاهی دانشجويان به مراتب بهتر بود و حدود 58% آن‌ها نمره قابل قبول آگاهی را كسب كردند (01/0 P= ).   نتيجه‌گيری: دندانپزشكان با وجود تعهدات حرفه‌ای خود از دانش كافی برای انجام معاينات سرطان برخوردار نيستند. اين مطالعه نياز به برنامه‌های آموزشی در رابطه با عوامل خطر و تشخيص زود هنگام سرطان دهان را در قالب برنامه‌های بازآموزی و تأكيد بيشتر در كوريكولوم دانشجويان را نشان می‌دهد.

  Background and Aims : Dentists have usually a critical role in diagnosing oral cancer lesions in their early stages. In this study we aimed to assess the senior dental student’ and dentists’ knowledge, attitude and behaviors regarding oral cancer in Isfahan.   Materials and Methods: A valid and reliable self-administered questionnaire was designed to assess the current practice, knowledge and attitude of general dentists working in Isfahan-Iran and senior dental students regarding oral cancer lesions. The questionnaire was consisted of questions to assess the knowledge and attitude regarding diagnosis, risk factors and prognosis of oropharyngeal cancerous lesions. The frequencies of answers to questions in sections of practice and attitude (just for dentists) and sum score of questions in knowledge section were calculated and compared using statistical analysis regarding age, sex, duration of experience and practice setting ) p ublic/private) of participants. Data were analyzed using ANOVA, chi-square, linear regression and logistic regression.   Results: 139 questionnaires from dentists and 57 questionnaires from students were returned. The mean score of dentists’ knowledge was 5.41 out of 13 (CI95%=5.03-7.79 ). Significant differences were observed among dentists regarding their experience (P=0.001). Only one fifth of the dentists in our survey reported to perform oral cancer examination for all of their patients in age of 40 and above and just about 34% of dentists gained acceptable level of knowledge. Among senior dental students, the status of knowledge was better as about 58% of them gained the level of acceptance (P=0.01).   Conclusion: Although dentists were willing to follow the diagnostic protocol for oral cancer, they were mostly unsatisfied with the level of their knowledge. Therefore, this study highlights the need for educational planning and training activities in general dentists with regard to the risk factors and early detection of oral cancers.