بررسي اپيدميولوژيك ليشمانيوز پوستي با روش بيماريابي فعال و درمان بيماران و آموزش به دانش‌آموزان شهر بم و حومه طي سال 1389

The Epidemiology of Cutaneous Leishmaniasis in the City and Suburb of Bam in 2010: Active case - Finding, Treatment and Health Education of the School Children

مقدمه و اهداف: ليشمانيوز پوستی يكی از مشكلات جدی بهداشتی در كشورهای گرمسيری و نيمه گرمسيری از جمله ايران به شمار می‌رود. شهرستان بم يكی از كانون‌های قديمی ليشمانيوز پوستی از نوع شهری است. اين مطالعه با هدف تعيين ميزان شيوع، بيماريابی، درمان بيماران و آموزش به كليه دانش آموزان شهر بم و حومه در سال 1389 انجام گرفت. روش كار: كليه دانش‌آموزان (18501 نفر) شهر بم و حومه مورد بررسی و افرادی كه از نظر آزمايشگاه مثبت شدند تحت درمان كامل قرار گرفتند. به تمام دانش‌آموزان و معلمين مدارس پمفلت آموزشی جهت اطلاع رسانی به خانواده‌ها تحويل داده شد. داده‌ها پس از ورود به كامپيوتر با آزمون آماری كای 2 )2χ( مورد تجزبه و تحليل قرار گرفت. نتايج: در مجموع 16964 نفر ويزيت و 3/8% آن‌ها (1537 نفر) غيبت داشتند. در مرحله اول 117 نفر (69%) مظنون به مركز درمان سالك ارجاع و جمعاً 48 نفر(28 در ده هزار) بيمار قطعی كه 19نفر (5/39%) از آن‌ها دختر و 29 نفر(5/60%) پسر بودند. 15 نفر (2/31%) از بيماران از نوع لوپوئيدی يا شكست در درمان و عودداشته‌اند. نتيجه‌گيری: ميزان شيوع بيماری در مقايسه با مطالعه مشابه‌ای كه در سال 84 انجام گرفت قريب 8 1برابر كاهش نشان می‌دهد. بيماريابی و درمان به موقع بيماران تجربه موفقی است كه می‌تواند الگوی مناسبی برای كشورهای آلوده درمعرض حوادث و بلايای طبيعی باشد.

  Background & Objectives: Cutaneous leishmaniasis (CL) is one the major health problem in tropical and sub– tropical countries. Bam district in Iran is an old focus of anthroponotic CL (ACL). The aim of this survey was to assess the prevalence rate of CL by case– finding, treatment of cases and training of primary school children in the city and suburb of Bam in 2010. Methods: All school children in three levels (18501 children) were included. Children were physically examined for presence of sores or scars. Suspected cases were referred to the center for cutaneous leishmaniasis control (CCLC) for diagnosis and the CL positive children were treated, accordingly. School children were trained and also educational and informative pamphlets were given to their parents. Results: After initial physical examination ,117 suspected school children (6.9%) were referred to the CCLC and 48 children (28 per 10000) diagnosed as CL patients, comprising of 19 females (39.5%) and 29 males (60.5%). Fifteen (31.2%) school children were identified as lupoid leishmaniasis, failure to treatment or non – healing cases. Conclusion: The prevalence rate was decreased about 18– fold as compared to the previous investigation in 2005. Establishment of the CCLC, active case– finding and subsequent treatment, seem to be a successful model for controlling CL in the endemic countries.