ميزان آسيب به دندان مجاور در تراش حفرات كلاس دو در بين دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در سال 1389

Frequency of Iatrogenic damage to adjacent tooth during class II cavity preparation among dental students at Tehran University of Medical Sciences in 2010

  زمينه و هدف: آسيب ناخواسته به دندان مجاور در حين تراش حفرات پروگزيمالی يكی از عوارض جانبی محتمل در درمان‌های ترميمی است. هدف اين مطالعه تعيين فراوانی آسيب‌های اياتروژنيك به دندان مجاور حين تراش حفره‌های كلاس دو در بين دانشجويان دندانپزشكی دوره عمومی دانشكده دندانپزشكی دانشگاه علوم پزشكی تهران در سال 1389 بود.   روش بررسی: 106 دندان دايمی خلفی در دهان بيمارانی كه نياز به درمان كلاس دو داشتند و سطح پروگزيمالی دندان مجاور حفره ، سالم و فاقد حفره پوسيدگی يا پركردگی بود ، انتخاب شده و توسط دانشجويان دندانپزشكی كه از هدف مطالعه آگاه بودند، تراش داده شدند و سطوح مجاور پس از تراش نهايی و قبل از ترميم با پوار هوا خشك شده و تحت نور صندلی دندانپزشكی با چشم غيرمسلح و درموارد مشكوك به آسيب با ذره‌بين با بزرگنمايی 3× مورد بررسی قرار می‌گرفتند و آسيب‌ها در 2 گروه خراش و شيار (خطوط افقی و عرضی) طبقه‌بندی و ثبت شدند. نتايج با استفاده از آزمون‌های Fishers exact test و Pearson chi square آناليز شدند.   يافته‌ها: در مجموع در 5/57% موارد به سطوح مجاور آسيب وارد شده بود كه 4/26% از نوع خراش و 1/31% از نوع شيار بود. از بين دانشجويانی كه از نوار ماتريكس و وج‌گذاری در فضای اينتر پروگزيمال به عنوان وسايل پيشگيری‌كننده از آسيب استفاده كرده بودند، 4/53% و بقيه دانشجويان 3/57% آسيب وارد كرده بودند (05/0 < P ) . دانشجويان ترميمی 3 و دختران بيشتر از دانشجويان ترميمی 4 و پسران از وج و نوار ماتريكس برای جلوگيری از صدمه به دندان مجاور استفاده می‌كردند (05/0> P ) .   نتيجه‌گيری: با توجه به درصد بالای صدمات به دندان‌های سالم مجاور در حين تراش حفرات كلاس دو لزوم آموزش روش‌های پيشگيری و تأكيد بر استفاده صحيح از آن‌ها جهت دانشجويان كه دندانپزشكان آينده می‌باشند ضروری است.

  Background and Aims: Iatrogenic damage to adjacent tooth during proximal cavity preparation is one of the most common side effects in operative dentistry. The aim of this study was to determine prevalence of iatrogenic damages to adjacent tooth during the preparation of proximal Class II cavities among undergraduate students at dental faculty of Tehran University of Medical Sciences in 2010 .   Materials and Methods: 106 posterior permanent teeth which had Class II decay with sound proximal surfaces of adjacent teeth were selected and restored by dental students awarding the aims of the present study. After finishing restoration, proximal surfaces were completely dried by air and evaluated with dental chair light. In doubtful cases, surfaces were evaluated with × 3 magnification. Damages were classified into 2 groups; abrasion and groove. Data were analyzed using Fishers exact and Pearson chi square tests .   Results: The frequency of adjacent surfaces damage were 57.5%, with 31.1% damages as abrasion and 26.4% as groove. Students who used matrix band and wedge in proximal area as preventive instruments showed 53.4% damages and other students showed 57.3% damages (P>0.05). A significantly higher number of females and students at restorative course level (3) used wedge and matrix band than males and students at restorative course level (4) for protecting adjacent teeth (P<0.05).   Conclusion: According to the high percentage of iatrogenic damages on adjacent sound teeth in class II cavity preparation, teaching of preventive methods and using proper techniques is necessary for dental students as future dentists.