بررسي تأثير نوع و مقدار پليمر بر قدرت مخاط چسبي و سرعت آزادسازي دارو از فيلم هاي مخاط چسب داخل گونه اي ديكلوفناك سديم

The Effect of Type and amount of Polymer on the Bioadhesive Properties and Drug Release of Diclofenac Sodium Buccoadhesive Films

زمينه و هدف : دارورسانی داخل گونه ای يك جايگزين مناسب برای تجويز دارو از راه خوراكی و يك روش مناسب تجويز ، جهت عملكرد سيستميك و موضعی دارو است. جذب عوامل درمان ی از حفره ی دهان باعث ورود مستقيم اين عوامل به گردش خون سيستميك می شود. بنابراين از اثر گذر اول كبدی و تخريب گوارشی ممانعت به عمل م ی آيد . هدف از اين مطالعه، توسعه و توصيف فيلم های داخل گونه ای ديكلوفناك سديم بوده است. مواد و روش ها : فيلم های داخل گونه ای د يكلوفناك سديم با استفاده از روش تبخير حلال تهيه شدند . اودراژيت به عنوان K و پلی وينيل پيروليدون 25 K4 M به عنوان پليمر تشكيل دهنده فيلم و هيدروكسی پروپيل متيل سلولز L 100 -55 پليمرهای مخاط چسب مورد استفاده قرار گرفتند . تأثير مقدار و نوع پليمر در سرعت آزادسا زی دارو، سرعت تورم، فرسايش و قدرت مخاط چسبی فيلم ها بررسی شد. باعث كاهش سرعت رهش دارو می شود اما اضافه نمودن پلی K4 M يافته ها : افزودن هيدروكسی پروپيل متيل سلولز باعث افزايش سرعت آزادسازی دارو می گردد. افزودن پليمرهای هيدروفيل افزايش قابل توجهی در K وينيل پيروليدون 25 باعث كاهش درصد فرسايش و افزايش K4 M درصد تورم فيلم ها دارد . هم چنين افزودن هيدروكسی پروپيل متيل سلولز قدرت مخاط چسبی می گردد. استنتاج: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه فيلم های داخل گونه ای اودراژيت به خوبی م ی تواند به عنوان حامل مخاط چسب در دارور سانی داخل گونه ای سيستميك برای داروهای با متابوليسم بالای گذر اول كبدی، مورد استفاده قرار گيرد . هم چنين نتايج به دست آمده از اين مطالعه، اثر پليمرهای هيدروفيل بر الگوی رهش دارو و ديگر خصوصيات فيل مها را اثبات می كند.

Background and purpose: Buccal delivery of drug provides an attractive alternative to the oral route of drug administration and a convenient route of administration for both systemic and local drug delivery. Absorption of therapeutic agents from the oral cavity provides a direct entry for such agents into the systemic circulation, thereby avoiding first-pass metabolism and gastrointestinal degradation. The objective of this study was to develop and characterize mucoadhesive buccal films from diclofenac sodium. Material and Methods: Buccal films containing diclofenac sodium were prepared using solvent casting method. Eudragit L100-55 was used as film forming polymer, and HPMC K4M and PVP K25 were used as mucoadhesive polymers. The effect of type and amount of polymer on drug release rate, swelling and erosion rate and the Mucoadhesion strength were evaluated. Results: HPMC K4M decreased the rate of drug release but adding PVP K25 increased the drug release. Adding hydrophilic polymers such as HPMC K4M, and PVP K25, significantly increased the swelling percentage. Moreover, increase in HPMC K4M amount, decreased the erosion percentage and increased the mucoadhesive strength. Conclusion: Eudragit buccal films can be successfully used as a mucoadhesive carrier in buccal drug delivery systems for drugs with high first-pass metabolism. Also, this study proved the effect of hydrophilic polymers on drug release profile and other properties of the films.