بررسي توانايي جهت‏يابي شنيداري و تكامل آن در كودكان هنجار 8 تا 11 سال

Evaluation of auditory lateralization ability and its development in normal children with 8 to 11 years of age

زمينه و هدف: جهت‏يابي براساس پردازش نشانه‏هاي زماني و شدتي بين دو گوش حاصل مي‏شود. مزاياي اين توانايي در انسان، درك گفتار در محيط‏هاي شلوغ براساس تحليل صحنه شنوايي و اثر كوكتل پارتي است. براي بررسي جهت‏يابي كودكان مبتلا به اختلال پردازش شنوايي و ساير اختلالات، ضروري است عملكرد كودكان هنجار به‏طور كامل بررسي شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي جهت‏يابي و تكامل آن در كودكان هنجار انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه روي 80 كودك هنجار دختر شامل 42 نفر و پسر 38 نفر در محدوده سني 8 تا 11 سال انجام شد. عملكرد جهت‏يابي پس از اعمال تفاوت شدت بين دو گوش از 10- تا 10+ دسي‏بل و ايجاد تفاوت زمان بين دو گوش از 880- تا880+ ميكروثانيه با دو نويز بالاگذر و پايين گذر بررسي شد. يافته‏ها: در آزمون تفاوت شدت بين دو گوش تابع جهت‏يابي تقريباً خطي بود، در حالي‏كه در آزمون تفاوت زمان بين دو گوش از تفاوت 220- تا 220+ ميكروثانيه تابع خطي و از 440- تا 880- و 440+ تا 880+ ميكروثانيه، به‏طرف مجانب تمايل مي‏يافت. خطاي جهت‏يابي در آزمون اول در مقايسه با آزمون دوم كمتر بود(p < 0/0001) و اثر سن فقط در آزمون دوم مشاهده شد(p=0/001). نتيجه‏گيري: با توجه به نتايج، در آزمون تفاوت زمان بين دو گوش، جهت‏يابي كودكان 11 سال بهتر از ساير كودكان بود و در آزمون تفاوت شدت بين دو گوش تاثير سن وجود نداشت.

Background and Aim: Auditory lateralization is a binaural phenomenon that is the result of processing of interaural time and intensity cues in the central auditory system. The main advantage of this phenomenon in human is understanding speech in noisy environments due to the auditory sciene analysis and cocktail party effects. The aim of the present study was to assess the auditory lateralization ability in normal children. Methods: Participants were 80 normal school age children (8-11 years) of both genders, 42 girls and 38 boys. Lateralization functions were determined by interaural time difference (ITD) ranging from -880 to +880 µs and interaural intensity difference (IID) ranging from -10 to +10 dB for high-pass and low-pass noise. Results: Interaural intensity difference lateralization functions were linear, while the interaural time difference lateralization functions were S-shaped with a clear linear component from -220 to +220 µs and with an asymptote from -440 to -880 µs and +440 to +880 µs. Generally, interaural intensity difference errors were significantly less than interaural time difference tasks (p < 0.0001). Age effect was only present in interaural time difference tasks (p=0.001). Conclusion: According to these results, children with the age of 11 years performed better in lateralization using interaural time difference cues compared to other children; whereas there was no difference in performance in all ages when using interaural intensity difference cues.