بررسي تطبيقي اسطوره ي آب در اساطير ايران و هند

Comparative study of the Myth of “Water” in the Mythologies of Iran and India

اسطوره، تفكر و واكنش نخستين انسان، در برابر وقوع حوادث طبيعي است و چون اين مردم در شناخت عوامل اين حوادث دچار ابهام بودند، عكس العمل آن ها نسبت به آن وقايع، همراه با ترس بوده است. همين ترس باعث مي شد كه آنان براي هر پديده اي خدايي فرض كنند تا با پناه بردن به آن، از شرّ حوادث ايمن شوند. شكل گيري اسطوره ها در جوامع بشري بر مبناي همين اصل استوار بوده است و به همين دليل در اسطوره-هاي ملل مختلف، شباهت هايي ديده مي شود. در ميان اسطوره هاي ملل، اساطيرايران و هند به دليل وجود اشتراكات فرهنگي، داراي بيشترين شباهت ها هستند. در اين پژوهش سعي شده است كه عنصر آب در اسطوره هاي ايران و هند به طور تطبيقي بررسي شود. بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد كه آب در اسطوره ي آفرينش هر دو قوم، جزو نخستين آفريده هاي مادي است و اين به خاطر اهميت اين عنصر حيات بخش در زندگي آنان بوده است. Myth is the primitive menʹs thought and reaction, facing with the natural happenings and as those people were uncertain about the causes of mentioned happenings, their reactions towards those events have been accompanied by fear. The very fear made them assume a God for any phenomenon so that they could be safe from the wickedness of the accidents with recourse to them. The formation of myths in human societies has been based upon the very principle; that’s why there exist similarities among the myths of different nations. Among the mythologies of the nations, the two mythologies of Iran and India have the most similarities owing to common, cultural grounds. The present research attempts to comparatively investigate the element of “water” in the two mythologies of Iran and India. The surveys performed suggest that in both nations’ myth of Creation, water is among the earliest material creatures, and this has been due to the importance of this life-giving element in their lives.