بررسي آزمايشگاهي اثر كشندگي عصاره آبي و الكلي درمنه تركي بر كيست ژيارديا لامبليا

In-Vitro Giardicidal Effects of Aqueous and Alcoholic Extracts of Chenopodium Botrys L. on Giardia Lamblia Cysts

زمينه و هدف: ژيارديا لامبليا، تك ياخته عامل بيماري ژيارديازيس، يكي از شايعترين عوامل ايجاد اسهال در سرتاسر دنيا و بخصوص در ايران مي باشد. درمنه تركي از گياهان دارويي بوده كه در طب سنتي بعنوان ضد انگل از آن استفاده مي شده است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر كشندگي عصاره آبي و الكلي درمنه تركي بر كيست ژيارديا لامبليا در شرايط In-vitro مي باشد. روش بررسي: 500 ميكروليتر از غلظت هاي 1، 25/1، 5/2، 5، 10 و 20 ميلي گرم در ميلي ليتر عصاره هاي آبي و الكلي بذر درمنه تركي با 500 ميكروليتر از كيست هاي تخليص شده ژيارديا لامبليا مخلوط شده و در دماهاي 4، 24و 37 درجه سانتيگراد قرارداده شد. درصد كشندگي عصاره ها 1، 2، 3، 4و 5 ساعت پس از مواجهه بوسيله رنگ آميزي با رنگ ايوزين1/0 درصد و شمارش ميكروسكوپي كيست ها اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آناليز واريانس يكطرفه، تي تست مستقل و ضريب همبستگي اسپيرمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‏ها: بيشترين درصد كشندگي عصاره الكلي درمنه تركي در دماي 37 درجه، در غلظت mg/ml20 و در ساعت چهارم بميزان 100 درصد بود. در حاليكه بيشترين درصد كشندگي عصاره آبي درمنه تركي در همين دما و غلظت و زمان 1/66 درصد بود. بين درصد كشندگي عصاره هاي آبي والكلي هر دو گياه در همه غلظت ها، زمان ها و دماها تفاوت معني داري مشاهده شد (005/0 > p). اثر كشندگي عصاره هاي آب و الكلي بطور معني داري با افزايش غلظت، زمان و دما افزايش يافت (0001/0 > p). نتيجه‏گيري: عصاره هاي الكلي و آبي بذر درمنه تركي در شرايط In-vitro داراي اثر كشندگي بر كيست ژيارديا لامبليا مي باشند. تاثير كشندگي عصاره الكلي اين گياهان بيشتر از عصاره آبي آنها است.

Background: Giardia lamblia, giardiasis causative protozoa, is one of the most common etiologic agents of diarrhea throughout the world especially in Iran. Chenopodium botrys L. Is one of the medicinal plants that used as anti-parasite agent in the traditional medicine. The aim of this study is in-vitro evaluation of the giardicidal effects of Chenopodium botrys aqueous and alcoholic extracts on Giardia lamblia cysts. Materials and Methods: 500 µl of each 1.25, 2.5,5,10 and 20 mg/ml concentrations of Chenopodium botrys L. aqueous and alcoholic extracts added to 500 µl of purified Giardia cysts. The mixtures prepared in 3 series and were kept at different temperatures of 4, 24 and 37 degree Centigrade. The giardicidal effect of extracts measured 1,2,3,4 and 5 hours after exposure by 0.1% eosin dye staining and microscopic enumeration method. Data were analyzed by one way variance, Spearman correlation coefficient and Independent T-tests. Results: The highest giardicidal effect of alcoholic and aqueous extracts of Chenopodium botrys L. at 37°C, in 20 mg/ml and 5 hour after experiment were 100% and 66.1% respectively. There was a significant difference between giardicidal effect of ethanol and water extracts of this plant in all concentrations, times and temperatures. (P < 0.005). Giardicidal effect of both extracts of Chenopodium botrys L. significantly increased by rising the concentration, time and temperature (P < 0.0001). Conclusion: Both alcoholic and aqueous extracts of Chenopodium botrys L. have in-vitro giardicidal effect on Giardia lamblia cysts. The ethanol extracts of this plant have more giardicidal effect.