بررسي تنوع ژنتيكي ماهي حلواسياه Parastromateus niger در سواحل ايراني خليج فارس با استفاده از نشانگر ملكولي AFLP

Genetic diversity of Black Pomfret (Parastromateus niger) in Iranian coasts of Persian Gulf using AFLP molecular marker

ماهي حلوا سياه Parastromateus niger جز مهمترين ماهيان پلاژيك تجاري سواحل جنوبي ايران است كه به دليل افزايش آلودگي ها و بهره برداري و صيد بي رويه و از طرف ديگر فقدان برنامه هاي مديريتي شيلاتي مثل شناسايي و تفكيك ذخاير ژنتيكي، ذخاير آن در حال كاهش مي باشد. به منظور ارزيابي جمعيت هاي اين گونه و حفظ ذخاير ارزشمند ژنتيكي آن، ساختار ژنتيكي 32 نمونه ماهي حلوا سياه در خليج فارس در آبهاي ساحلي بندرعباس، بوشهر و آبادان با استفاده از نشانگر ملكولي AFLP بررسي شد. اين بررسي حدود 205 باند قابل امتياز دهي كه شامل 37 باند پلي مورف بود را نشان داد. درصد لوكوس هاي پلي مورفيسم در نمونه هاي ايستگاه بندرعباس (08/81%)، نسبت به نمونه هاي بوشهر (59/94% ) و آبادان (49/86%) كمتر بود. بيشترين ميزان تنوع ژنتيكي براساس ضريب Neiو شاخص شانون به ترتيب براي نمونه هاي بوشهر (400/0) و (18/0±574/0) و كمترين ميزان براي نمونه هاي بندرعباس (325/0) و (25/0±474/0) محاسبه شد. نتايج آناليز AMOVA بيانگر اختلاف بين جمعيتي به ميزان 14 درصد و اختلاف درون جمعيتي به ميزان 86 درصد بود. با توجه به ميزان Fst بين جمعيتي (09/0-18/0) و وجود جريان ژني بين جمعيتي محدود (09/1 تا 54/2) مي توان جمع بندي نمود كه احتمالاً 3 جمعيت جدا از ماهي حلوا سياه در خليج فارس در مناطق بندرعباس، بوشهر و آبادان وجود دارد.

Black Pomfret (Parastromateus niger) is one of the commercially important pelagic fishes of the southern coasts of Iran. Its stocks are decreasing due to over exploitation, pollution and lack of fishing management programs. In order to assess the population size of this species and to preserve its valuable genetic resources, genetic structure of 32 fish samples was investigated using AFLP markersin Bandar Abbas, Bushehr and Abadan locations from coastal waters of the Persian Gulf. The results showed a total of 205 AFLP bands of which 37 bands were polymorph. The percentage of polymorphic loci in samples of Bandar Abbas (81.08%) was low compared to Bushehr (94.59%) and Abadan samples (86.49%). Nei’s genetic diversity and Shannon’s index were lowest and highest in Bandar Abbas and Bushehr populations, respectively. AMOVA revealed that 86% of genetic variations were within populations and 14% among them. With regard to the amount of Fst (0.09- 0.18) and limited gene flow (1.09- 2.54) between populations, it can be concluded that there is probably three different populations of black Pomfret in Bandar Abbas, Bushehr and Abadan locationsin Persian Gulf.