چالش ها و راهكارهاي اقدام در زمينه تعيين كننده هاي اجتماعي سلامت در ايران: يك مطالعه كيفي

The Challenges and Solutions for Action of Social Determinants of Health in Iran: A Qualitative Study

زمينه و هدف: جلوگيري از نابرابري در سلامت نيازمند توجه به تعيي نكننده هاي اجتماعي سلامت است. امروزه تلاش كشورها براي كاهش نابرابري در سلامت از طريق توجه به اين تعيي نكنند هها است. توز?ع ربانا رب تم?س در كشورهاي درحال توسعه ك?ي از چالش هاي دمعه نظا مهاي تم?س ا تس كه منجر به نابرابري در جايگاه اجتماعي و شرايط زندگي افراد م يگردد. هدف از اين مطالعه تعيين چالش ها و راهكارهاي اقدام درزمينه تعيي نكننده هاي اجتماعي نابرابري در سلامت در كشور از ديدگاه خبرگان بود. مواد و روش ها:ا ين پژوهشا زن وع پژوهش هاي كيفي و در گروه مطالعات پديدارشناسي قرار م يگيرد. جامعه پژوهش را 24 نفر از سياس تگذاران و خبرگان درزمينه تعيي نكننده هاي اجتماعي سلامت تشكيل دادند. روش نمون هگيري از نوع هدفمند طبقاتي غيرتصادفي بود. براي جم عآوري داده هاي كيفي، مصاحبه نيمه ساختارمند انجام شد. براي تحليل يافته ها، روش تحليل چارچوبي با نر مافزار Nvivo انجام شد. يافته ها: اكثريت خبرگان اعتقاد داشتند مشكلات اقتصادي مهم ترين چالش موجود در اين زمينه است. نبود برنامه ريزي مناسب و درازمدت در كشور درزمينه تعيي نكننده هاي اجتماعي سلامت، ضعف و يا فقدان مسيوليت پذيري اجتماعي در كشور و نبود نظارت، عدم وجود نگرش فردي و سازماني جامع هنگر و درنهايت رويكرد باليني و عدم توجه به عوامل محيطي؛ مهم ترين دلايل عدم اجرا و توفيق رويكرد تعيي نكننده هاي اجتماعي سلامت در كشور مي باشد. راه اندازي سيستم پايش عدالت در سلامت در كشور ب همنظور ارايه شواهد لازم براي تصمي مگيري و توجيه سياس تگذاران، بازبيني ساختار فعلي دفتر تعيي نكننده هاي اجتماعي سلامت، گسترش تحقيقات در اين زمينه از مهم ترين راهكارهاي موجود است. نتيجه گيري: توجه به تعيي نكننده هاي اجتماعي سلامت موجب ارتقاي سطح سلامت در جامعه م يگردد. ارتقاي همكاري بين بخشي در حوزه سلامت و تاكيد بر تعيي نكننده هاي ساختاري و تعيي نكننده هاي اجتماعي نقش مهمي در كاهش نابرابر يهاي در سلامت دارد. ضروري است تا با اتخاذ اين رويكرد در سياست گذاران كشور، سلامت در همه سياست ها جايگاه خويش را پيدا نمايد.

Background and objective: Prevention of health inequalities requires attention towards the social determinants of health (SDH). Today, the efforts of countries to reduce health inequalities is throught paying attention to the social determinants of health. The unequal distribution of health in the developing countries is one of the main challenges of health systems which lead to inequality in social status and living conditions. This study aimed to determine the challenges and solutions of social determinants of health in Iran based on expert views. Methods: This study was a qualitative and phenomenological study. The study population consisted of 24 policy makers and experts from the fields of SDH. Purposive stratified nonrandom sampling was used in this study. Semi-structure interview was used for data collections. Thematic analysis with Nvivo software was used for data analysis. Results: Most experts believed that the economic problems were the major challenges. Lack of long-term planning about social determinants of health, lack of social responsibility and supervision among organizations in the country, the absence of community-oriented individual and organizational perspective and finally clinical approach in health system were the causes of the failure of implementintion of SDH. The most important solution for solving the problem were setting up the health equity monitoring system for identifying the evidence required to justify the policy makers, review the current structure of the office of SDH and conducting further research on the social determinants of health. Conclusion: Paying attention to the SDH can improve health in the community. Promotion of intersectoral collaboration and emphasis on structural determinants and social determinants of health play an important role in reducing health inequalities. It is essential to take this approach by the policy makers; and health in all policies finds own places